Прыклад з навуковага артыкула:
У выніку аналізу паказчыкаў колькасці асноўных элементаў мінеральнага жыўлення ў лісцях (ігліцы) дрэў гарадскіх зялёных насаджэнняў можна зрабіць вывад, што даступнасць элементаў мінеральнага жыўлення ў гарадскіх умовах намнога ніжэй, чым у натуральных. Асуоўнай прычынай гэтага з'яўляецца высокая ступень антрапагенных нагрузак у горадзе і ў першую чаргу на магістральных вуліцах горада, што адмоўна адбіваецца на такіх важных для працэсу засваяльнасці элементаў мінеральнага жыўлення ўласцівасцях глебы, як яё вільготнасць, тэмпература, рэакцыя асяроддзя і інш. Даследаваннямі, праве-дзенымі намі ў гэты ж перыяд, устаноўлена, што вільготнасць глебы ў гарадскіх вулічных насаджэннях складае ў летнія месяцы ўсяго 5—6%, што ў тры разы ніжэй, чым у натуральных умовах, рэакцыя глебавага раствору ў асноўным слаба шчалачная і шчалачная (рН ад 6,5 да 8,5), назіраецца пераграванне верхняга 40-сантыметроваіа слоя глебы (да 23—24 °С) , ушчыльненне глебы ў 1,8—2,0 разы вышэй, чым у натуральных умовах, змяшчаецца большая колькасць таксічных рэчываў (свінец, хлор і інш.)
<span><span>Яйка , яйка
</span><span>Размаляваная вечка .
</span><span>Хто крышку адкрывае ,
</span><span>Той у казку трапляе .
</span><span>( адкрываецца вечка, там цацка - кураня )
</span>Жыло -было на свеце маленькае жоўтае пухнатае кураня . Яно было вельмі цікаўным да жыцця, яму ўсё было цікава. <span>Кураня марыло убачыць лес , рэчку , поле і многае іншае , пра што чула ад старэйшых .
</span>Але мама заўсёды казала яму: " Будзь асцярожны , выходзячы з двара. <span>У
лесе жыве хітрая ліса , якая вельмі любіць есць маленькіх куранят , а
высока за хмарамі жыве злы каршун , які можа схапіць цябе вострымі
кіпцюрамі і забраць » .
</span>Аднойчы кураня ўсё ж такі не ўтрымалася і адправілася шпацыраваць у лес далёка ад дома. Які велізарны і дзіўны свет яно адкрыла ! <span>Як усё было цікава !
</span>І вось , кураня убачыла вузкую сцежку і пайшоло па ёй. Раптам над ім з'явілася велізарная , чорны цень . Малое адразу здагадалася , што гэта і ёсць страшны каршун . Беднае кураня кінулася бегчы з усіх ног , але каршун хутка набліжаўся. <span>Здавалася , выратавання няма.
</span>Раптам кураня ўбачыла вялікую паляну , на якой раслі жоўтыя дзьмухаўцы . «Гэтыя кветкі такія ж жоўтыя і пухнатыя , як я. І мяне не будзе сярод іх бачна » , - падумала кураня і хуценька шмыгнула у зараснікі. Ах , як стукала яго маленькае сэрцайка ! Калі яно аддыхалася і зразумела , што небяспека мінула, то падумала: «Якія ж гэта цудоўныя кветкі ! <span>Яны падобныя на маленькія сонейкі і такія ж ласкавыя » .
</span>Тым часам злы каршун лётаў над палянай і думаў : « Куды ж падзелася гэтае кураня ? Бо яно не могло уцячы далёка . Вакол адны бесталковыя дзьмухаўцы . <span>Хутка яны ператворацца ў пух , і вецер панясе іх » .
</span>А залацістыя дзьмухаўцы ціха- ціха кiвалi галоўкамі і думалі: « Мы хутка станем пярынка і паляцім невядома куды . <span>Але ўсё ж мы не дарма пражылі на свеце - мы выратавалі жыццё гэтаму мілага маленькаму кураню » .</span></span>
[дз' э ц' i]
над дз не забудь нарисовать дугу ( ну выглядит как корень в предложении, это нужно для того, чтобы показать что дз является единым звуком)
Рассказ начинается с погоды , о том что переживает старушка Тэкля , она не смотрит особо за домом , она ждёт сына с войны 16 лет , рассказ о том что переживает она как мать и как другие относятся к ней , тоесть внучка и почтальон по рассказу
адсюль - <em>[а т с' у л']</em>
будзь весел - <em>[б у дз' в' э с' э л]</em>
вяселлі - <em>[в' а с' э л' л' і]</em>
<span>зямля - </span><em>[з' а м л' а]</em>