Қыста құрған каток
Бір күні досым Айбекпен келе жатып,бір кіші мұзды көрдік.Оны қардан тазалап қарасақ,шын мұз айдыны екен.Біз қуанып,коньки тебе бастадық.Бірақ,жалғыз болғанда іш пысатын болды.Біз үйге қайтып,телефон алдық.Содан кейін барлық достарымызды өзіміз тапқан мұз айдынына шақырдық.Бастапқы кезде олар сенбеді.Бірақ,біз оларға:
-Сенбесеңдер,келіңдер.Ал егер біз өтірік айтсақ,барлықтарына балмұздақ аламыз,-дедік.
Олар келген соң,біз коньки тептік.Бізді көрген барлық адамдар бізге қосылды.Бұл күн керемет өтті.
Аңыздарға сүйенсек.Домбыраның шығу тарихы туралы аңыз бойынша ерте заманда Алтай өлкесінде ағалы-інілі екі дәу өмір сүріпті. Кіші інісінде домбыра болыпты, ол домбырада ойнағанды өте жақсы көріпті. Домбырада ойнаса, айналасындағы бәрін ұмытады екен. Ал, үлкен ағасы менменшіл және атаққұмар болыпты. Бір күні ол атының шыққанын қалап, суық және асау өзен бойынан көпір салудыойлайды. Тас жинап, көпірді сала бастайды. Ал, кіші інісі домбырада ойнай береді. Солай,күндерден күн өте береді. Кіші інісі ағасына көмектеспей, сүйікті аспабында ойнай береді.Үлкен ағасы ашуға мініп, домбыраны інісінен жұлып алып, тасқа бір ұрады. Тамаша аспап сынып, әуеннің үні өшеді, бірақ таста оның ізі қалады. Көпжылдар өтті. Адамдар таста қалған домбыраның ізін тауып алып, сол бойынша жаңа домбыралар жасай бастады, сөйтіп, көп уақыттан бергі өшіп қалған домбыраның үні жаңғырды.
Вот.
Ыооылфжфжфьсоызфжылзцхфжсд
Ауыл деген керемет оны сөзбен айтып жекізі қиын. Ауылға көбінесе біз жазғы демалыста барамыз. Таза ауа, жылы ауа-райы айналадағаның барі тамаша. Ең кееметі әжеңнің оз қолымен істеп берген сүтіне ештеңе тең келмейді.