С.ақыл,ой деген жіктелмейді
Анимизм (лат. anima — рух, жан) — заттық дүние құбылыстарының жандылығын бiлдiретiн термин.
Анимизм терминiн ғылыми қолданысқа ағылшын этнографы және мәдени антропологы Э.Б.Тайлор (1832-1917) енгiзген. Ежелгi мәдениетке талдау бере келе, магия, тотемизм, фетишизм сияқты ecкi ceнім-нанымдардың қатарында ол анимизмдi де атап өтедi. Оның пiкiрi бойынша анимизм кейiнгi дамыған дiндерге апаратын баспалдақ есебiнде болады және олардың ментальдық дүниесiне енедi.
Басқа халықтардың дүниетанымы мен сенiм-нанымдарындай анимизм қазақтың дәстүрлi рухани мәдениетiнде терең ұялаған. Мысалы, Ш.Уәлиханов қазақи түсiнiкте жанның үш түpi бар дейдi: ет жан, шыбын жан, рухи жан.
Анимизмнің көрінісіне қазақы дүниетанымдағы «киелi», «қасиетті» жер бедерлерi мен атаулары жатады. Табиғат аясындағы мәдениет үшiн қоршаған орта киелi таулардан, құтты өзендер мен көлдерден, ағаш-бұталардан, т.б. тұрады. Табиғи құбылыстар да қасиеттi мағынаға ие болады, олардың рухы және иесi бар делiнедi.
Стильдер адам өмірінде көп қолданылады.Соның ішінде біз ауызекі сөйлеу стилін күнделікті қолданудамыз.Стильдердің бірнеше түрі бар екеі белгілі.
Бар мысалы
адамдыкдык диканшысы кырга шыктым
коли жок когала док курга шыктым
тукымын адамдаыктын шаштым ектим конилин когертуге кул халыктын
олар соны ансап отырп жазады
Менің анам ең жақсы. Анам мені тәрбиеледі. Мен анамды қадірлеп мақтан тұтам. Анам менің жүрегімнің ішінде маңызды рөл алады. Менің анам жақсы әрі әдемі. Менің анам тамақты өте дәмді әзірлейді. Менің анам сабақ бойынша маған үлкен көмек береді. Менің анам информатикка пяні бойынша оқуды бітірген. Менің анам үй ішін мөл-мөлдір қылып жинап қояды. Менің анам бізді жақсы тәрбиелеп бар нәрін төкті. Анам өті мәдениетті
