Усталявалася пагодная восень. На новае жыццё адрадзiлiся азiмыя палетк<span>i</span>
1. За сялом, за пералескам злосны вецер свішча: там спраўляе завіруха гульбішча-ігрышча.
2. Аглянуўся: кусцікі згінулі ў процьме ночы.
3. Пайдзі лугамі ў поўдзень светлы: у<span>весь твой край, як сад, цвіце.
4. Ды не да ягад мне: вось-вось сонца за лес сядзе.</span>
Мая Радзіма – гэта прыгожая Беларусь. Гэта тое месца, куды я вяртаюся і яна заўсёды мне рада. Яна мяне спарадзіла і выхавала.Хто аднойчы пабываў у нас, той ніколі не забудзе добры <span>народ – беларусаў.I</span> я вельмі ўдзячны лёсу, што я нарадзіўся беларускім чалавекам.
Гнязду Канчатак у
павуціннеў Канчатак нулявы
павуцінняў Канчатак нулявы
гняздо Канчатак о
гняздзе канчатак е