Ее вам не читали? Ну это же изложение
<span>Тіл - ұлттың жаны. Ал ұлттың болашағы - оның ана тілі. Тіл - халықпен бірге өмір сүріп дамиды, әр ұлттың тілі - оның бақыты мен тірегі. Елбасы Н.Ә.Назарбаев халықтың болашағы туралы тереңнен толғай отырып, «мемлекеттің ең басты дүниесі тек ғана байлық емес, сонымен қатар ана тіліміздің болашағы» деген болатын. </span>Ад<span>амды өлтіруге бара алмасаң тілмен өлтіре аласың сен қылышпен сүйекті өте алмайсын тіл сүйектен өтеді</span> . Сондықтан , барлық сөздеріне жауап беру керек және жауапкершілікпен қарау. Басқа адамдарды ренжітпеу үшін ойланып, дұрыс сөздерді пайдаланып жауап беру қажет
-Привет как қал-жағдайлар?
-Хорошо<span>, </span>сен сабақтарды алқындырдың?
-Нет<span>, </span>мен қарызға ал- болдым
-Чем?
-На саяжайға болды<span>, </span>үй жат- ұйықтау келді алқындыруғаүлгермеппін.
-Понятно<span>, </span>саған екі салады
-Ну және <span>пусть</span>
Деген жалғыз ауыз сөздің құдіреті мен қасиетін осы жерде туған және осы өлкеде өскен әрбір азаматтың сергек сезінуі парыз.Бұл сөз біздің қанымыз бен жанымыздың ажырамас бір құрамды бөлігі. Қазақ жері, қазақ елі біздің ата- бабаларымыздың кейінгі ұрпақтарға қалдырып еткен баға жетпес байлығы және асыл мұрасы. Біздің ата шежіреміз ғасырлар бойы Ресей тарихының құрамды бөлігі болып келді, солай хатталды да. Жаңа Тәуелсіздік заманда өз халқымыздың тарихын өзіміз жазып, жаңа егемендік ел, халық. Тіл – мемлекеттің тұғырлы тірегі, халықтың рухани байлығы, өткені, болашағы. Биыл тәуелсіздігіміздің таңы атқанына жиырма жыл толып отыр. Тіл мен тәуелсіздік – егіз ұғым. Тіл тәуелсіздігіміздің қуатты құралы, асыл ой мен парасат белгісі, елдігіміз бен бірлігіміздің туы. Еліміз тәуелсіздік алғалы бері жүргізіліп келе жатқан тіл саясатының арқасында қазіргі таңда қоғамда тіл туралы оңды көзқарас қалыптасып отыр. Мемлекеттік тіл мәртебесіне ие қазақ тілі бүгінде ұлттық руханиятымыздың өзегіне айналды. Әр халық ана тілін дамытуына, әлемдегі бүкіл.
Жаманқұлов Тұңғышбай Қадырұлы, Әл-Тарази (2.10.1948 ж.
т., Жамбыл облысы Байзақ ауданы Абай а.) — актер, режиссер, Қазақстанның
халық арт. (1992; 1982 жылдан Қазақстанның еңб. сің. арт.), проф.
(1979). Алматы өнер ин-тының (қазіргі Қазақ ұлттық өнер академиясы)
актерлік ф-тін бітірген (1973). Актерлік өнер жолын студенттік кезінен
Қазақ драма театрында бастады (1970). 1993 — 2001 ж. осы театрдың
директоры әрі көркемдік кеңестің төрағасы болды. Ж. Қазақ драма театры
сахнасында Бейсенбай (Қ.Мұқашевтың “Дала дастанында”), Арыстан
(Қ.Мұхамеджановтың “Бөлтірік бөрік астындасында”), Бақтығұл
(Қ.Ысқақовтың “Таңғы жаңғырығында), Мырзахмет (Т.Ахтановтың “Жоғалған
досында”), Демесін (Д.Исабековтің “Кішкентай ауылында”), Көтібар, Сырым
(М.Әуезовтің “Айман — Шолпан” мен “Қарагөзінде”), Жалмұхан
(ұ.Мүсіреповтің “Ақан сері — Ақтоқтысында”), Абылай хан (Ә.Кекілбаевтың
“Абылай ханында”, М.Байсеркеновтің “Абылайдың ақырғы күндерінде”),
Әбутәліп (Ш.Айтматовтың “ұасырдан да ұзақ күнінде”), т.б. рөлдерді
сомдады. Бұл рөлдерде Ж. ұлттық және әлемдік театр мектептерінің
дәстүрін терең меңгерген, диапазоны кең актер екенін танытты. Ж.
еліміздің кино өнерінің дамуына да елеулі үлес қосып, Чекист (“Отқа
оранған Орал”), Тәңірберген (“Қан мен тер”), Әбілқайыр (“Жаушы”),
Оразмерген (“Ақырғы аманат”), Болат (“Тарғыл қауын”), Әзімхан (“Қаралы
сұлу”), Қайырхан (“Отырардың күйреуі”), Құнанбай (“Жас Абай”) бейнелерін
өзіне тән ерекше шеберлікпен сомдап шықты. “Отырардың күйреуі”
фильміндегі Қайырхан рөлі үшін Қазақстан Республикасы Мемл. сыйл.
лауреаты атанды (1992). Ж. режиссер ретінде К.Гоццидің “Турандот
ханшайым”, М.ұапаровтың “Тұзды шөл”, Қ.Шахимарданның “Томирис”
пьесаларын сахнаға шығарып, бүгінгі заманғы отандық театр өнерінің
деңгейін көтеруге үлес қосты. Ж. — концерттік ұжым “Тамашаны” алғашқы
ұйымдастырушылардың бірі. Ол 1974 жылдан пед. қызметпен шұғылданып,
Қазақ драма театры жанындағы студияда, Алматы мемл. ун-тінде дәріс
оқыды. 1979 жылдан Қазақ ұлттық өнер академиясында актерлік шеберлік
бойынша сабақ беріп, жеке курс жүргізеді.
