Выписал как должны быть в правильном виде! Остальные которые не выписывал, значит так и остаются! БраЦкия адносины, Кау́каЗских гор,сакавиЦки вецер, НавагруДскага замка, на турыстычным цеплаходзе, у Баранавицким районе, интэлигенски побыт, паляшуцкая гаворка.
У ім наша здароўе, сіла, у ім цудоўнае цяпло.
<span>Колькі рук яго гадавала, ахоўвалі, берегло. </span>
<span>У ім - роднай зямлі сокі, </span>
<span>Сонца святло вяселы ў ім.. . </span>
Уплетай за абедзве шчокі, вырастай волатам!
<span>Круглобок і маслян ен, </span>
У меру крут, посолен, -
<span>Пахне сонечным цяплом, </span>
Пахне гарачым полем. (хлеб)
<span>"Адгадаць легка і хутка: </span>
<span>мяккі, пышны і духмяны, </span>
<span>Ен і чорны, ен і белы, </span>
<span>а бывае подгорелый". (Хлеб) </span>
<span>"Вырас у поле дом. </span>
<span>Поўны дом збожжам. </span>
<span>Сцены пазалочаныя. Аканіцы забітыя. </span>
<span>Ходзіць хата ходырам на слупе золатам" (Збожжа) </span>
<span>"Ты не клюй мяне, дружа, галасісты пеўнік. </span>
<span>У зямлю цеплую пайду, да сонца колосом узыду. </span>
<span>У ім тады такіх, як я, будзе цэлая сям'я". (Зерне) </span>
"Усім патрэбны, а не кожны зробіць" (Хлеб)
Б'юць мяне кіямі, ціснуць мяне камянямі,
Трымаюць мяне ў вогненнай пячоры,
Рэжуць мяне нажамі.
За што мяне так губяць?
<span>За тое, што любяць. (Хлеб)</span>
1. Адзiн лье , другi п'е, трэцi зелянее i расце. (Дождж , зямля, раслiны)
2. Зiмой хаваюся, вясною з'яуляюся, летам весялюся, восенню спаць кладуся. (Рака)
Аднойчы іграў Андрэй на вуліцы. Дзень быў сонечны, і яму здавалася, што сёння здарыцца нешта цікавае...
Раптам хлопчык ўбачыў сабаку. Ён быў маленькі, пушысты і вельмі добры. Андрэй любіў сабак, і гэты так глянуў яму ў вочы, што хлопец вырашыў забраць жывёлу да дому. Ён паклікаў сабаку да сябе, і ён пабяжаў, аблізаў вушы і вусны Андрэйкі.
<span>Дома бацькі здзівіліся новаму члену сям'і, але не сталі выганяць сабаку, бо мы адказны за тых, каго прыручылі! Сям'я пакарміла сабаку, і людзі назвалі яго Рэксам. Хлопчык кожны дзень гуляе з Рэксам і ходзіць з ім на прагулку.</span>
Вось і наступіла зіма - гэтая белая казка. Усе навокал занесена белым снегам, які днём блішчыць на сонцы так, што слепіць вочы. Раніцай шкада таптаць некранутае покрыва, намеценае ноччу. Галінкі дрэў гнуцца пад цяжарам беласнежнай коўдры. Усё навокал чыстае і прыгожае.
Ад марозу снег пад нагамі ціхенька паскрыпвае. Гэта ламаюцца праменьчыкі сняжынак самай непаўторнай формы. Нават шкада становіцца ісці па іх.
Ад голаду і холаду туляцца да чалавечага жытла птушкі: вераб'і, сінічкі, гілі. Ніколі больш не ўбачыш іх так блізка ад чалавека.
Ужо зусім хутка Новы год. Я люблю гэтае свята. Гэта нагода сабрацца ўсёй сям'ёй, пабачыцца з роднымі і блізкімі людзьмі. У навагоднюю ноч усё становіцца асаблівым, казачным. Елка пераліваецца агнямі і зіхаціць гірляндамі. Стол ломіцца пад святочнымі стравамі. У неба ўзлятаюць рознакаляровыя феерверкі. Людзі дораць адзін аднаму падарункі і радасць. Наўкол усмешкі, весялосць і каханне. Адным словам, казка, па-іншаму і не скажаш.
Зіма - мая любімая пара года, а Новы год - маё любімае свята. Хутчэй бы ён ужо наступіў!
