Што зрабила? не заела. прошлы час
К лесу, птушка, пралесачка, уздыхае, зямляроб
<span>Ён жыве на самым дне,
Луску мае на спiне.
Хвост вялiкi, зубы мае,
Толькі ён зусiм не лае.</span><span>
Чаргi зноў небаракi
Сваёй чакаюць ….</span><span>
Хто сядзiць на тым суку?
Хто крычыць: „Ку-ку, ку-ку“?</span>
Гэта птушка, што на полi,
Не ляцiць яна нiколi!
Толькi мчыцца,быццам вецер
I знаёма ва ўсiм свеце.
Прыйшла(што?)тэлеграма-канчатак А, назоу́ны склон; не атрымлiвау́(чаго?)тэлеграмы-канчатак Ы, родны склон; узрадавау́ся(чаму?)тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; было(дзе?)у́ тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; перачытвау́(што?)тэлеграму-канчатак У, вiнавальны склон. У ПЕРШЫМ СКАЗЕ "ТЭЛЕГРАМА" З'ЯУ́ЛЯЕЦЦА ДЗЕЙНIКАМ. УЖЫТЫ У НАЗОУ́НАМ СКЛОНЕ. У КОЖНАМ СКАЗЕ ЁСЦЬ ФОРМЫ НАЗОУ́НIКА "ТЭЛЕГРАМА"
Гэта калі малы:
Больш тонкi. Цёмны скурай. З простым носам, як астатнiя тры, але з крутымі ноздрамi. Са спакойным, не па-дзiцячаму
цвёрдым ротам.Ён i сядзеў неяк больш вольна i лёгка. Каштанавыя, вельмi iскрыстыя пад сонцам валасы гэтага хлопца ляжалi буйнымі хвалямi. Цёмна-шэрыя шырокiя вочы спакойна глядзелi на iмклiвую плынь Дняпра.(было ўзята з кнігі "Каласы пад сярпом тваім"