Разам са снегам у нашай мясцовасцi з'явiлiся зiмовыя госцi-снягiры.Летам яны жывуць на поуначы.Iх можна убачыць на лясной палянцы,у парку ,на бульвары,на бярозе каля хаты.Вось птушкi сядзяць на галiнцы яблынi у садзе.Круглыя,красныя,быццам яблыкi.
Свой санет- муж.р.,адз. лик,Назоуны скл.
Прапрадзедау маих- Р. скл,мн. лик.,м.р.
Майго народа-Родны скл.,мужч. р.
З крыниц тваих- Родны скл.,жаночы р., множны лик
З тваёю журбою-Творны склон.,ж.р.,адз. лик.
Нашу мову-В. скл.,адз л.,ж.р.
Адлёт Жураўлёў, Будзь Цвёрды, Дзед Мароз, Дзяўчыне, Зорка, Кіньце Смутак, Каханне, Майму Другу, Мой Родны Кут, Як Ты Мне Мілы!.., На Ростанках, На Рэчцы Зімою, Надыход Зімы, Родныя Вобразы, Савось-Распуснік, Слова, Талька, У Родных Мясцінах, Я Хачу Аб Табе...
Слуцк – маленькі і ўтульны беларускі гарадок, размешчаны на рацэ Случ за ўсё ў сотні кіламетраў на поўдзень ад Мінска. Дабрацца сюды на машыне можна на працягу паўтары гадзін. Існуе ён амаль тысячу гадоў, і будаваўся як горад-крэпасць.
Асаблівую вядомасць гораду прынеслі знакамітыя слуцкія паясы, якія вырабляліся тут у 18 стагоддзі і з'яўляліся абавязковым упрыгожваннем шляхецкага касцюма. Да жаль, многія помнікі пацярпелі або былі разбураныя падчас шматлікіх войнаў, але і цяпер Слуцк парадуе сваіх гасцей мноствам цікавых і запамінальных месцаў.
