Тіл – біздің тұтастығымыз
“Тіл тағдыры – ел тағдыры” деп те айтып жүрміз. Сондықтан әр адам өз ана тілін көзінің қарашығындай қорғауға, оның орынсыз шұбарлануының қандайына болса да қарсы тұруға тиіс.
Туған тілдің абыройын асқақтату - әрбір адамзаттың абзал борышы. Біздің барша ұлттық келбетіміз бен болмысымызды, салт -санамыз бен дініміз осы ұлттық мәдениет пен тілімізде жатыр. Тәуелсіз елдің елдің елдігі жас ұрпағын парасатты да білімді, іскер де қабілетті, отансүйгіш те ұлтжанды тұлға етіп қалыптастыруда мемлекетік тілдің атқаратын қызметі орасан зор. Егеменді ел болып, ес жиып, етек жия бастаған бұл күндері осындай ойға қонбайтын, солақай сорақыларды көбен көріп, қолмен ұстай отырып қазақ тілі мәселесі жөнінде толғанбай тұра алмаймыз.
Тіл – таусылмайтын байлық. Қанша тіл білсең, өзгеден сонша кез биіксің. Дегенмен, алдымен туған еліңнің мемлекеттік тілін білуге міндеттісің.
Қазақ тілі - өте бай тіл. Ол шаруашылықтың бар саласын өркендете түсуге себепші күш, халқымыздың мәдени дәрежесін көтере беруші пәрменді құрал, жұртшылықты жаппай отаншылдық рухта тәрбиелеудің құралы, қуатты қаруы.
Амал не, осындай әдемі туған тіліміз бола тұра өзге тілде сөйлейтіндер де көп болды. Тіпті туған тілден безетін сорақыларды да көргеніміз бар. Төл тілде сөйлеуден безу ақ сүт беріп, асыраған анаңды ұмытумен бердей. Осы кезде Паустовскийдің: “Туған тіліне жаны ашымаған адам – жәндік,” – деп, ашына айтқаны ойға келеді.
Ана тілін ұмытқан адам өз халықының өткенінен де болашағынан да қол үзеді.
Ана тілі – ар өлшемі. Олай болса, тілді шұбарлау – арды шұбарлау, көңіл тұнығын лайлау.
Ұлттың мәдениеттің гүлденуі мен адамдардың тарихи қалыптасқан тұрақты қауымдастығы ретінде ұлттың өзінің болашағы ана тілдің дамуына, оның қоғамдық қызметінің кеңеюімен тығыз байланысты. Сондықтан туған тілге деген сүйіспеншілік бала кезеңнен басталуы тиіс. Айналаңды танып білу, туған тіліңді білуден басталады.
Мұғалім - Бас менің және предподаватели нақсүйерлері болады. Бірақ біздің мектебіміздің барлық мұғалімдері өте ақылды және образованые адамдар. Әрине ғой сол менің класс бастығым және барлық наши предментики сүйікті мұғалімдері. Мен не кіммен бы түсінемін мен ара будуйщем стала, ана білімдер нешіншіні олар алып берді, остануться на өл-өлгенше. қарамастан және қашан ана кез қашан керек бол- бірнәрсе еске ал-: мен басады в бірінші кезекті ана мұғалиманы нешінші мен күлімсіреумен бас бетте еске аламын, тамаша жұқалық және обьясняла жақсы көңіл-күй осы тақырып будь-то тарих немесе еңбек сабақ.сол мен нешіншінің ана адамы күнделікті мектепте көремін. Мұғалім - сол адам нешінші маған білімдерді ша музыкаға, математикаға береді немесе жайдан-жай ша сурет сал-. Мұғалім - сол професия нешінші көңілді және қадірді Мен мен үлкен қадірмен к осы проффесии қараймын, ғой менің әжемнің мұғалім. қашан ол анда-санда сияқты оған емес жеңілтек даеться сабақ әңгімелейді, мен сияқты даються бізбен предподавателям сабақтар ара біздің сыныбымызда ғой біз емес ылғи байсалды балақайлар түсінемін, анда-санда біз из себя деген және шығар- мұғалім біл-, ал анда-санда және өкпелет- біл-. Бірақ бас предподавателя мынадай абзалдық кешіру как болады. Ғой ешбір мұғалім жамандықты долог бізде ұстамады. Ал біреулер сірә ренжиді.Түсім үшін в техникумді немесе жоғары оқу орнымды білім пеервом жерде болады. Және сол себептен мен мен қадірмен к осы професии қараймын және тіпті біреудің менің серіктерім мұғалімдермен стать қиялдайды. мен осы адамдарды, нешінші күннен-күнге из сабақтан в сабаққа өзінің күштерін на ана нені бы үйрет- бізде неге ана жаңа қадірлеппін выкладывают. Қарамастан және мен өзінің мұғалімдерін на өл-өлгенше есінде боламын
Это мягкое слово там в конце і
АҒАМНЫҢ ЕСІМІ, БІЗДІҢ ӘҢГІМЕМІЗ, АТАМ МЕН ӘЖЕМНІҢ КЕНЖЕСІ, ОТБАСЫНЫҢ ЖАЗҒЫ ДЕМАЛЫСЫ, ҰЛДАРДЫҢ БАҒЫ, АТАМНЫҢ БАЙЛЫҒЫ, МЕНІҢ БАЙЛЫҒЫМ, ОНЫҢ АТА-АТНАСЫ
Осы қалада қызметтегі оқыған азаматтардың бірі- Асылжан еді
Қалыптасқан әдет бойынша облыста қызмет атқарады