Егер компьютер болмаса, интернет желі де болмас еді, ал интернет желі болмаса, адамдар көп нәрсе біле алмас еді. Компьютердін жоқ болуынын өзіндік кемшіліктері де, жақсы жақтары да бар. Жақсы жақтары, ол: адамдар бір- біріне көп уақыт бөлер еді, бос уақыттары көбірек болар еді, кітап оқып, айналада болып жатқан нәрселерге көбірек коңіл бөлер еді. Ал кемшіліктері: адамдар керекті іс-қағаздарды принтер арқылы шығара алмас еді, видеоны сақтайтын жер болмас еді, айта берсе көп. Компьютердің бары да жақсы, жоқ болғаны да жақсы.
Алғыш
еліктегіш
оқулықтарына
кітапханадан
Бірде хан өзінің сүйікті өзеніне аңшылыққа барыпты. Хан ол жерде қамыстың өспейтініне таң қалып, Жиреншеден бұның себебін сұрайды.
Жиренше: "бұл жерде жауын аз жауады, сондықтан қамыс өспейді", деп жауап береді.
Жаңбырдың бұл жерде еш қатысы жоқ деді хан. Қамыс суды масағынан емес тамырынан ішпейді ме?
Сонда Жиренше егер аспаннан жанбыр жауса, онда су сабағы арқылы тамырына барады да, өсімдік жапырақтары жайқалып өседі деді.
Хан Жиреншенің бұл жауабымен келіспей, ары қарай жүріп кетеді.
Жолда олар көлшікті байқап, аттарын суарады. Ал Жиренше атын мықтап ұстап, су бермей тұрады. Хан Жиеншенің атының су ішкісі келіп тұрған байқап, атқа су беруін бұйырады.
Тақсыр дейді Жиренше
Сіз жана ғана төбеден су ішпейді, тек жерден ғана ішуге болады демеппедіңіз?!
Неполное
Үкі - сова
іс - дело
қағаз - бумага
ғалым - учёный
әже - бабушка
Біз, адамдар көбіне «Бақыттымын» деп айтпаймыз. Сол сәт біздің бақытты шағымыз екенiн де біле бермейміз. Уақыт өте келе барып, сол күндердің бақытты шақ екенін байқаймыз. Көңілімізге сәл қаяу түссе, өзімізді бақытсыз сезінеміз, өз өміріміздегі, жеке басымыздағы шешімі табылмай жүрген маселелерді ғана ойлап, абыржу хәлін тудырамыз. Осы тұста жиырмасыншы ғасырдың көрнекті жазушысы, психолог Дейл Карнегидің афоризміне тоқталсақ: «Өзімізді бақытсыз деп сезінуіміздің себебi, басымыздағы бақытымызды тіршілікпен алысып жүріп, байқамауымызда». Бақыт - атақ та емес, мансап та емес. Байлық, әр жанның түсінігінше әрқалай. Мысалы, ата-ана үшiн - баласының амандығы, мүгедектер үшін - денсаулық амандығы, зағиптар үшін - әлемнің жарығын бip көру. Ал, мен ушін бақыт - ата-анамның және бауырларымның амандығы, үміттерін ақтап, оқуымды аяқтап, өз бетіммен жұмыс жасап, еңбегімнің жемісін ата-анама таттыру. Міне, осының өзі мен үшін бip бақыт болып саналады. Сондыттан, Д. Корнегидің мына сөзін ұмытпағанымыз абзал: «Бақыт тапқыңыз келсе, өзгелердің сізді мойындауы туралы ойламаңыз. Қуанышты өз ішіңізден табуға тырысыңыз. Өз-өзіңізбен бақытты болыңыз