Духоуна багатым можна назваць чалавека, яки робиць дабро людзям, яки паважае старых. У яго добрая душа. И у яго добрае сэрца.
Я люблю адзначаць ўсякія святы. Здаецца, быццам гэта нейкія незвычайныя дні, у якія абавязкова адбудзецца што-небудзь цікавае. Наогул, мой любімы свята - гэта Новы год, таму што яго адзначаюць усе людзі, усюды святочная атмасфера. А дзень нараджэння - індывідуальны свята, у якім удзельнічае толькі ён і яго блізкія.
Раней, калі я быў маленькім, арганізацыяй майго дня нараджэння займалася мама. Яна запрашала маіх хросных, бабуль і дзядуляў, братоў і сясцёр, рыхтавала святочны стол, прыдумвала розныя конкурсы і забавы. І абавязкова пякла вялікі торт з крэмам і шакаладам, у які устаўлялі рознакаляровыя свечкі.
Але ўжо пару гадоў я сам арганізоўваю свой дзень нараджэння. Цяпер мне цікавей адзначаць яго з сябрамі. Таму раніцай мяне віншуюць бацькі, а затым мы збіраемся з сябрамі ў маім пакоі і проста маем зносіны або гуляем у гульні. Мы з мамай больш не наготавливаем цэлую гару страў, а выбіраем што-небудзь арыгінальнае, што кушаешь не кожны дзень. Гэта ўзмацняе атмасферу унікальнасці гэтага дня.
Мне падабаецца адзначаць дзень нараджэння з сябрамі, таму што нам заўсёды весела разам. Мы хохочем амаль увесь час, а якія атрымліваюцца смешныя фатаграфіі, калі мы прыбірацца ў недарэчныя касцюмы!
Я люблю атрымліваць падарункі на дзень нараджэння. Прытым мне ўсё роўна, наколькі падарунак карысны і дарогай. Мне цікава, што людзі выбіраюць для мяне, гэта паказвае, якім яны мяне бачаць. На маім свяце заўсёды прысутнічаюць толькі дарагія мне людзі, таму для мяне не бывае дрэнных падарункаў. Бо гэта іх увага!
Я спадзяюся, што і праз шмат гадоў на кожны мой дзень нараджэння будуць збірацца блізкія людзі, і гэты дзень заўсёды будзе здавацца мне незвычайным і поўным прыемных сюрпрызаў.
Над лесам узняуся вецер. над им насунулася хмара. чераз некольки хвилин блиснула маланка. потым загрымеу гром. и пайшоу дождж.
О мальчике, отец которого был охотником(вроде бы) и его друзья застрелили мать-медведиху, но у нее были три медвежонка. Дваих охотники разобрали, а одного отдали отцу мальчика. В течении всего рассказа рассказывается о событиях, которые происходили с мальчиком и медведем. Но под конец семья мальчика начала все чаще отвозить медведя в лес. А Бурык(так зовут медведя) начал привыкать к лесу. Потом семья решается отвезти в лес медведя навсегда. Все долго прощались, а мать плакала. Потом началась война, и по окончанию войны мальчик поступил в институт искусства. А Бурык умер.(В книге это описывается красиво.)