<span>Ціха зімою ў лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як
быццам спяць. Высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца
птушкі.
На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! Завіруха пасерабрыла
пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце
пад сугробом. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі
брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды
жывел: лісы, зайца-беляка, лася.</span>
І называюць той век залатым.
Лiстапад абтрасае з дрэу i лiстоту. Стаяць бязветраныя ,цiхiя днi. Неба зрэдку усмiхнецца пяшчотнай ,жауцiзной зары i тут жа патухне.
Вядомы- знакамиты - невядомы. дужы - моцны- слабы. дрэнны- кепски - добры. мякки -пушысты- цвёрды. малы- невялики- рослы. хутки -шпарки - павольны.