Главные герои: старац, хан Бату Юсуфи
Старац добры заботливы а сваем народе духавен волшебник.Хан Бату полхой злой недумающий о народе любимец захватывать земли. Юсуфи добрый поэт думает не о хане а о старые и другом народе.
Зна́ние — форма существования и систематизации результатов познавательной деятельности человека. Знание помогает людям рационально организовывать свою деятельность и решать различные проблемы, возникающие в её процесс
Дапауняльная частка выступае разгорнутым дапауненнем да слова(гэта можа быць дзеяслоу, дзеепрыслоуе, назоунiк), якое паясняе. Дапауняльная часка адказвае на пытаннi ускосных склонау.
Я змалку прывык, каб у кiпенi дзён высока цанiлася праца.
Зараз раскажу вам усё, што пабачыу у той краiне.
1) Калі апускаецца над ракою глухая палесская ноч, тады памалу заціхае горад Пінск, маўклівымі робяцца вуліцы і завулкі і рэдкія крохі прахожых рэхам аддаюцца ў каменных сценах.
2) Дні прабягаюць, і гады сплываюць, хвіліны шчасця часам прамігцяць, а боль жыве, і сэрцам адчуваю, што жыць заўсёды будзе, да канца..
3) І думалася яшчэ: як добра, што ёсць на гэтай апантанай зямлі мой ціхі, мой родны куток, дзе можна вось так, у святочнай сцішанасці, пастаяць, стрымліваючы на вачах слёзы, падумаць пра сваё мінулае і сваё заўтрашняе.
4) Кветкі яе, напэўна, не самыя прыгожыя, але яны заўсёды радуюць вока, бо з'яўляюцца ў самым пачатку вясны, як толькі сыходзіць снег.'
5) Сёння гэта невялічкае мстэчка, а быў час, калі яго ўладары адыгрывалі не апошнюю ролю ва ўсёй Рэчы Паспалітай.
Неўзабаве, не спазніўшыся, надышоў першы месяц зімы. Наляцеўшы з поўначы, падулі ледзяныя вятры. Снег, засыпаўшы ўсё наўкол, нарэшце сціх. Змерзшы, людзі распаўзліся па хатах.
У нядзелю, выглянуўшы раніцаю ў акно, я вырашыў нікуды не ісці. Зрабіўшы гарачую гарбату, прымасціўся з кніжкаю ля акна. Удосталь налюбаваўшыся зімовай прыгажосцю пачаў марыць аб такім далёкім леце.