Дүниедегі ең ұлы сезімдердің бірі – достық. Әр адам дүниеге келгеннен кейін, ес білгеннен-ақ жан дүниесіндегі сырын, мұң-шерін тарқатып, қуанышы мен қайғысын бөлісетін дос іздейді. Қандай да бір қиындыққа тап болсаң, оны досыңмен бөлісіп, досыңның ақылын тыңдап, шешім таба аласың. Менің ойымша, басқаға жақсы да адал дос болу үшін, ең алдымен, түсінік, адамды тыңдай білу, ақыл бере білу қабілеті жоғары болуы тиіс. Достық адамдардың ең алдымен бір-біріне сенуінен басталады. Ол артқан сайын, достық та қатая түседі. Ал бір-біріне сенімі жоқ, дегенмен өздерін дос санайтындар да бар, ол жалған достық – бірде бар, бірде жоқ. «Достық» туралы нақты ой айтқан философ А.Шопенгауэр өзінің «Өмірлік данышпандықтың афоризмдері» деген еңбегінде: «Нағыз шынайы достық адамдардың бір-бірімен терең, таза және адал қарым-қатынасын қажет етеді. Бұл дегеніміз – досыңыздың қайғысы мен қуанышына ортақтаса білу деген сөз. Осының бәрі адамның табиғи өзімшілдік, өркөкіректік қасиеттерін жояды» деген. Күнделікті өмірде көңіліңе шапағат сәулесін шашып, сенің төрт құбылаңды тең ететін айналаңдағы достарыңның басы бұзылмағаны қандай жақсы.
Жер бетінде аң-құс,көлдер жойылып жатыр. Сол үшін адамдар қорық ашты. ол жақта құнды қамыс жəне жойылайын деп жатқан жануарлар бар
Уақыт- адамның бағалы кездерінің бірі. Уақытты бар кезінде қадірлеп, оны тиімді пайдалана білген жөн. Адамдар уақытты сананың жүйелігімен салыстырады. Уақыт- емші деп те жатады. Уақыттың құндылығын уақыт өткен сайын түсінеміз. Адам өмірінде уақыт оған айналасындағы нəрселерді танып білуге,үйрену мен үйретуге,қадам жасауға, игі істер істеуге, барын бағалап, жоққа шүкіршілік етуге беріледі
Тасбақа өте баяу жүреді жане көп өмір сүреді