Сонейка грэе, вучань працавау, дождж пойдзе, дзеци малююць, дзяучынка написала верш, птушки спели, ручай працякае.
Узоры пейзажная лірыкі Купалы- гэта усім вядомыя вершы \"Дзве таполі\", \"Адцвітанне\", \"Жніво\" і іншыя. Для мяне ж выдатнейшы ўзор пейзажнай лірыкі Купалы- верш \"Явар і каліна\".
Песняй вясны лебядзінаю,
Скінуўшы зімнія чары,
Шэпчуцца явар з калінаю
Ў сумная даліне над ярам.
Тым, хто цікавіцца творчасцю беларускага песняра, хто хацеў бы спасцігнуць усю глыбіню яго паэзіі, я бы параіла не пакінуць без увагі, абавязкова прачытаць гэты незвычайна чуллівы, поўны пяшчоты і глыбокага сэнсу верш.
Пра гэты верш хочацца сказаць \"меладычны\", і нядзіўна, што ён пакладзены на музыку. Музыку на словы Купалы напісаў беларускі кампазітар Ю.Семеняка, выконваюсь песню вядомыя беларускія \"Песняры\" , а так сама наш суайчыннік з Амерыкі Багдан Андрусішын. Не толькі \"Явар і каліна\" пакладзены на музыку, але і іншыя вершы Купалы : \"Я ад вас далёка\", \"Зваяваным\", \"Спадчына\".
\"Явар і каліна\"- гэта, сапраўды, больш чым верш пра прыроду. У ім зліліся радасць вясновага абуджэння прыроды, пяшчота і каханне, легенды і паданні беларускай зямлі пра русалак і даўнейшыя павер\'і беларусаў пра тое, што прырода - гэта жываю істота.
Слухаюць смехаў русалчыных,
Лопату крылляў начніцы,
Ветру павеваў ап\'янчаных,
Плюскату шклістай крыніцы.
Беларускі пісьменнік Іван Навуменка сказаў пра верш \"Явар і каліна\", што \"гэта выказаная замілаванымі, надзвычай экспрэсіўнымі паэтычнымі радкамі хвала Жыццю, Каханню... у вобразах дрэў...што шэпчуцца аб чымсьці неразгаданным, таямнічым пад вечным небам\".
Назоўнікі: Женя, Алёша, Яна.
Ён у агні не гарыць, у вадзе нк тоне и па саломе не шапаціць.
Цераз пали, цераз лугі...
Я засцілаю дол ігліцай, ....
Паветра свежае, чыстае, след свежы, новы.
Чалавек моцны, дужы, веды моцныя, грунтоўныя.
Задача лёгкая, простая, партфель лёгкі, няцяжкі.
Сабака злы, сярдзіты, зіма злая, халодная.
Дзяўчынка ідзе, крочыць, восень ідзе, наступае.
