Бронз - корань
ав - суфікс
ы - канчатак
бронзав - аснова
Ответ:
Зіма набліжаецца. Вось першы снег. Усё вакол белае. Мядзведзі ўжо спяць. Яны доўга засыналі. Ліса ўжо палявала. Вавёрка схавалася ва ўтульным гняздзе. Заяц уцякае ад лісы. Маляўнічы дзяцел стукае па дрэвах. Усе чакаюць вясны і сонца, якое сагрэе ўсё.
Галоуныя это дейник и выказник а даданыя это дапауненне азначэне и акаличнасть
РЫГОР БАРАДУЛIН -- таленавiты паэт. Ен рана заявiў аб сабе звонкiм
словам. Барадулiн, як паэт, пачынаўся з кнiжкi "Маладзiк над стэпам". Паэзiя Рыгора Барадулiна -- паэзiя любвi да чысцiнi вясковага жыцця. Паэзiя сына вескi. У сваiх вершах ен раскрыў высакародныя маральна-этiчныя прынцыпы вясковага жыцця. Жыццевае крэда паэта-гуманiста, дзе былi зроблены першыя крокi па зямлi, дзе так доўга стаяла матчына хата, зроблен. у пасляваенныя гады жаночымi рукамi –.
Гэта першая тэма яго паэзii.
Другая тэма паэзii Рыгора Барадулiна - пейзажная лiрыка. Паэт, стараючыся раскрыць жывую душу прыроды, пастаянна параўноўвае яе з чалавечай душой, праводзiць паралель памiж жывым i нежывым. Прырода паўстае ў яго вершах нейкай незвычайнай, загадковай. У гэтых вершах праявiлася майстэрства паэта маляваць словам. Тэма Радзiмы i бацкаўшчыны - галоўнае ў творчасцi Рыгора Барадулiна, яна праходзiць праз
усе яго зборнiкi. «МАЯ БАЦЬКАЎШЧЫНА» i т. д. Рыгор Барадулiн адным з
першых у беларускай паэзii адгукнуўся на трагедыю Чарнобыля.
Голас ЛЕАНIДА ГАЛУБОВIЧА адразу загучау ў лiтаратуры таленавiта i
па-мастацку важка. Яго першая кнiга "Таёмнасць агню» стала падзеяй
лiтаратурнага года (1984). Крытыкi i старэйшыя пiсьменнiкi шчыра вiталi
з'яўлене паэта, адзначаючы яго развiтую паэтычную культуру верша. Леанiд
Галубовiч па складу таленту лiрычны паэт. У "Таемнасцi агню” «перад намi
шырока разгарнуся свет чалавечых пачуццяу i перажыванняу, шчырых сумленняў i прызнанняў. Вельмi натуральна, арганiчна, асбiста прагучауў яго верш "Паэзiя", у якiм паэт дзелiцца з намi сваiм душэўным вопытам, унутранымi думкамi, перажываннямi. Адносiны да паэзii ў Леанiда Галубовiча вызначаюцца маральнай чысцiней i трываласцю поглядаў, глыбокай асэнсаванасцю свайго "я” у паэтычнам свеце. Паэт ва усiм давяраецца жыццеваму i працоўнаму вопыту.
<span>1.Тэкля сячэ дровы
2.Сустрэча с пісьманосцам
3.Успаміны пра апошняе развітанне з сынам
4.Прыход Ульянкі
5.Сон Тэклі пра Васілька
6.Нясцерпнае жаданне ўбачыць сыночка кліча маці у дарогу
7.Сустрэчы і перажыванні ў дарозе
8.</span>«Сыночак мой, дзе ж ты?<span>»</span>