Сочувствую нам тоже на завтра такое же задали(
Бывали дзеци у Белавежы, зубрыным царстве на зямли.
Яна, Валя, таксама любила чытаць книги.
Вядомы майстар, Василь Макаравич застауся сциплым чалавекам.
Михась, па мянушцы Барадаты, сядзеу на лауцы.
Чорны бусел, ци инакш бацян, любиць глуш и векавыя нетры.
Яна, прырода, натуральна упрыгожыла столь и сцены.
Я думаю, што усе мы, людзи беларуская зямли, не сказали яшчэ таго слова удзячнасци.
Саханюк, тутэйшы падагог, назвау адзнаки.
1. Гэта былоці не той ноччу, <em>калі</em> азарылі нябесы чыесьці сэрца.
2. Ды жыцця не спыняць, не скуюць марозы,<em> </em><em>хоць</em> зямлю пакрые тоўстай коўдрай снег.
3. <em>Каб</em> на хмель не мароз, ен бы тын перарос.
4. Праз вокны нашага лагера было чуваць,<em /><em>як</em> безупынна сакаталі конікі.
<u><em>!!!ВЫДЕЛЕННЫЕ ЭТО ЗЛУЧНИКИ ИЛИ ЗЛУЧАЛЬНЫЕ СЛОВА!!!</em></u>
Ва-ра-б'я-мі.
п'юць.
Здаецца так
Прыйшла(што?)тэлеграма-канчатак А, назоу́ны склон; не атрымлiвау́(чаго?)тэлеграмы-канчатак Ы, родны склон; узрадавау́ся(чаму?)тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; было(дзе?)у́ тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; перачытвау́(што?)тэлеграму-канчатак У, вiнавальны склон. У ПЕРШЫМ СКАЗЕ "ТЭЛЕГРАМА" З'ЯУ́ЛЯЕЦЦА ДЗЕЙНIКАМ. УЖЫТЫ У НАЗОУ́НАМ СКЛОНЕ. У КОЖНАМ СКАЗЕ ЁСЦЬ ФОРМЫ НАЗОУ́НIКА "ТЭЛЕГРАМА"