<span>Мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, дапамагчы ад іх пазбавіцца. Сапраўдных сяброў не бывае шмат. Народная мудрасць гаворыць: “Няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. Здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. Я думаю, што вінаваты ён сам. Сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. Сяброўства – нельга купіць, яго можна зарабіць сіламі сваей душы.</span>
Я люблю адзначаць ўсякія святы. Здаецца, быццам гэта нейкія незвычайныя дні, у якія абавязкова адбудзецца што-небудзь цікавае. Наогул, мой любімы свята - гэта Новы год, таму што яго адзначаюць усе людзі, усюды святочная атмасфера. А дзень нараджэння - індывідуальны свята, у якім удзельнічае толькі ён і яго блізкія.
Раней, калі я быў маленькім, арганізацыяй майго дня нараджэння займалася мама. Яна запрашала маіх хросных, бабуль і дзядуляў, братоў і сясцёр, рыхтавала святочны стол, прыдумвала розныя конкурсы і забавы. І абавязкова пякла вялікі торт з крэмам і шакаладам, у які устаўлялі рознакаляровыя свечкі.
Але ўжо пару гадоў я сам арганізоўваю свой дзень нараджэння. Цяпер мне цікавей адзначаць яго з сябрамі. Таму раніцай мяне віншуюць бацькі, а затым мы збіраемся з сябрамі ў маім пакоі і проста маем зносіны або гуляем у гульні. Мы з мамай больш не наготавливаем цэлую гару страў, а выбіраем што-небудзь арыгінальнае, што кушаешь не кожны дзень. Гэта ўзмацняе атмасферу унікальнасці гэтага дня.
Мне падабаецца адзначаць дзень нараджэння з сябрамі, таму што нам заўсёды весела разам. Мы хохочем амаль увесь час, а якія атрымліваюцца смешныя фатаграфіі, калі мы прыбірацца ў недарэчныя касцюмы!
Я люблю атрымліваць падарункі на дзень нараджэння. Прытым мне ўсё роўна, наколькі падарунак карысны і дарогай. Мне цікава, што людзі выбіраюць для мяне, гэта паказвае, якім яны мяне бачаць. На маім свяце заўсёды прысутнічаюць толькі дарагія мне людзі, таму для мяне не бывае дрэнных падарункаў. Бо гэта іх увага!
Я спадзяюся, што і праз шмат гадоў на кожны мой дзень нараджэння будуць збірацца блізкія людзі, і гэты дзень заўсёды будзе здавацца мне незвычайным і поўным прыемных сюрпрызаў.
Мілагучнасць беларускай мовы абумоўлена мяккасцю, якая перадаецца ад суседніх гукаў. Музычнасць мове надае вялікая колькасць адкрытых складоў. Павышае мілагучнасць беларускай мовы санорны гук "ў": аўтар, воўк, заўтра, заўсёды. Таксама прыемныя слыху падоўжаныя л’, н’, з’, с’, дз’, ц’. Беларуская мова адшлiфаваная, апрацаваная, непаўторная, разнакаляровая, як каштоўны камень.
На працягу некалькіх урокаў мы гаварылі аб аднасастаўных сказах.
Аднасастаўны сказ - гэта просты сказ,у якім граматычная аснова складаецца з аднаго галоўнага члена ( дзйніка ці выказніка) . Аднасастаўны сказ бывае:
а) пэўна-асабовы
б) няпэўна-асабовы
в) абагульнена-асабовы
г) безасабовы
д) назыўны
Для пэўна-асабовых сказаў характэрна на месце дзейніка падрузамяваюцца займеннікі я, мы, ты, вы. напрыклад: працуй, жыві і радуйся наш вялікі дом.
Для няпэўна-асабовых -дзеючая асоба мысліцца не канкрэтна.
Ляжыць на сене, сам не есць і другім не дае.
З людзьмі сябруе, хату вартуе, жыве пад ганкам, хвост абаранкам.
У хаце пірагом, на дварэ абаранкам.
Двое свецяць, чатыры сцелюць, адзін лажыцца.
Сядзіць на печы, заплюшчыўшы вочы.
Выйшла пані сямірута, убачыла мігірута, носам, мігіросам, а мігара - хоп!Лёг вусаты, устаў гарбаты.
Каціўся клубочак, за клубочкам - торбачка, за торбачкай - нітачка.
Калматы, вусаты, есці пачынае, песенькі спявае.
Па хаце ходзіць, шастом водзіць.
Гаспадар на гумно нясецца, а за ім жардзіна трасецца
