<em>"Асілкам гэтакім ад роду Машэка быў”</em>
<em>Галоўным героем паэмы “Магіла льва”, напісанная Янкам Купалам з’яўляецца Машэка. Знаходзячыйся у Беларусі горад Магілёў быў назван дзеля яго.У пачатку паэмы мы бачым Машэку станоўчым героем, ён не толькі ветлівы з людзьмі але і страраецца кожнаму з іх дапамагчы.Ён з’яўляецца асілкам.</em>
<em>У Машэкі у хуткім часе з’яўляецца яго першае каханне – Наталька, якую ён моцна кахае з самага дзяцінства.Пра яе ён часта бачыў салодкія сны.І Наталька кахае Машэку. Праходзяць годы і маладыя вырашылі пажаніцца. Аднак каб справіць вяселле у іх не было грошаў. І Наталька адпраўляе Машэку у заработкі.Машэка паслухаў каханую і паехаў зарабляць грошы.Аднак за гэты час, пакуль Машэка зарабляў грошы на вяселле, яго нявеста паспела найсці сабе прытулак і высці замуж за паніча.</em>
<em> Машэка дужа растроіўся гэтай падзеяй і вырашыў жыць у лясу. У хуткім часе Машэка адзічаў, стаў злым. Людзі каторыя ішлі міма яго яму былі не дападобы і ён забіваў іх.</em>
<em>У канцы паэмы Машэка сустрэнецца з Наталькай і забярэ яе к сабе у лес. Але ёй не падабаецца цяперашняе яе жыллё і яна вырашае забіць злога разбойніка Машэку.І яна гэта зрабіла.</em>
<em> </em><span><em>Сяляне пахаранілі Машэку, аднак слязінкі па ім ніхто не пусціў. Месца захаранення Маэкі назвалі Магілай льва.</em></span>
Мы с отцом собрались утром пойти за грибами .Рано проснулись, позавтракали ,взяли корзину и пошли в лес Вот и пришла зимняя стужа ,на<span>улице замерзли лужи, везде падает белый снег ,разгулялась завируха .Природа Беларуси уникальная большая территория занята лесами. тут можно встретить много редких видов растений и животных.</span>
У нашым музеі новыя экспанаты - прыгожае старажытнае аксамітавае адзенне.
Вакацыі ў школьнікаў мінулых гадоў былі значна карацейшымі, чым канікулы сучасных школьнікаў.
Ростам тры вяршкі, а туды ж лезе!
У цераме звычайна было больш як две святліцы.
Мой пра-пра-прадзед быў у пана фарэйтарам.
Эпоха Возрождения !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
2. Супярэчлiвасць характару Тулягi у камедыi Кандрата Крапiвы "Хто смяецца апошнiм".
У камедыi Кандрат Крапiва (К. К. ) ставiць i вырашае праблему духоунага выпрамлення i аднаулення чалавека ва умовах сацыяльнага грамадства на вобразе Тулягi. Драматург паказвае, што Туляга -- чалавек крыштальнай сумленнасцi, але вялiкi баязлiвец. Калi Гарлахвацкi перыядычна запалохваючы i шантажыруючы, спрабуе схiлiць на несумленны шлях Тулягу, ен адважваецца зауважыць нахабнiку, што пiсаць навуковую працу для iншых -- учынак несумленны, дрэнны. I няхай сабе пярэчанне Тулягi вельмi нясмелае, але сам факт, што да смерцi запалоханны чалавек усе ж адважваецца на гэта, з'яуляецца сведчаннем яго высакароднасцi, маральнай чысцiнi. Бессаромнасць Гарлахвацкага вельмi узрушыла i абурыла Тулягу, але ен пакуль што не адважваецца каму-небудзь расказаць усе, бо не упэунены у сваей праваце. К. знарок ставiць Тулягу у недарэчныя, смешныя сiтуацыi, каб найбольш моцна ударыць па баязлiвасцi Тулягi. Туляга лiчыць свае становiшча трагiчным, з якога няма выйсця, i трацiць спакой i сон. Гэта усе можна прасачыць у сцене, дзе Туляга з рознымi агаворкамi расказвае Левановiчу пра усе сваi няшчасцi. Адчуушы сяброускую падтрымку Веры, Чарнавуса i iншых супрацоунiкау iнсцiтута, Туляга пачынае разумець безпадстаунасць свайго страху. Ен узяуся пiсаць для Гарлахвацкага працу пад выглядам таго бездапаможнага запалоханага Тулягi, якiм дырэктар яго бачыу. Але пры гэтым думае: "Цяпер жа я табе напiшу навуковую працу! Насмяяуся ты з мяне, абняславiу перад людзьмi, пасмяюся ж i я з табе". У яго нараджаецца вялiкi гнеу да праудзiсвета, нахабнiка i кар'ерыста, рашучасць абавязкова яго выкрыць, адпомсцiць за тое зняважанне, крыуду, якiя цярпеу Туляга ад дырэктара. У канцы п'есы адбываецца духоунае аднауленне i перараджэнне Тулягi, яго радасць, гордасць ад здзейсненага i поунае выкрыцце невуцтва Гарлахвацкага. Туляга канчаткова пераадольвае сваю безгрунтоуную баязлiвасць i становiцца нармальным чалавекам, гатовым змагацца з такiмi людзьмi, як Гарлахвацкi.