Д — [д] — согласный, парный звонкий, парный твёрдый
в — [в’] — согласный, парный звонкий, парный мягкий
е — [э] — гласный, ударный
с — [с] — согласный, парный глухой, парный твёрдый
т — [т’] — согласный, парный глухой, парный мягкий
и — [и] — гласный, безударный
В слове 6 букв и 6 звуков.
<span>Зараз мы павячэраем і пойдзем на шпацыр. - Цяпер - акалічнасць, мы - дзейнік, павячэраем, пойдзем - выказнік, на шпацыр - дапаўненне.
Цяпер у нашай сабакі ёсць новая будка. - Цяпер - акалічнасць, будка - дзейнік, ёсць - выказнік, будка - дадатак, новая - вызначэнне.</span>
Прырода - гэта натуральнае асяроддзе пражывання чалавека. І натуральна, што яму неабходна клапаціцца пра яе, пастаянна падтрымліваць яе, берагчы і захоўваць. У старажытныя часы людзі больш трапятліва і беражліва ставіліся да таго, што іх атачала. Многія культы, абрады і рытуалы сівой даўніны спрыялі таму, каб чалавек знаходзіўся ў гармоніі з прыродай. Аднак цяпер ад мінулай павагі да навакольнага свету не засталося і следу.
Сёння актыўна ажыццяўляецца выкарыстанне прыродных рэсурсаў, атмасфера неміласэрдна забруджваецца, ставячы пад сумнеў існаванне чалавека як выгляду. Што ж з намі адбываецца і як чалавецтва дайшло да такога стаўлення да прыроды? Гэта вельмі складанае пытанне, на які няма пакуль адназначнага адказу. Большасць людзей сыходзяцца на тым, што прычыны гэтай з'явы ляжаць у самым свядомасці чалавека, у яго спажывецкім сьветапоглядзе, якое выкладзена ў кароткай, але ёмістай фразе: «Бяры ад жыцця ўсё". У выніку атрымліваецца, што чалавек стаў на шлях адкрытага і нічым не прыкрывайце рабавання прыродных здабыткаў, і паступова губляе сваё чалавечае аблічча.
Калі так пойдзе і далей, то чалавецтва ў недалёкай будучыні чакае немінучая фізічная дэградацыя, і як прычына яе - дэградацыя духоўна-маральная. Гэта прывядзе да бясслаўнага канца ўсёй чалавечай цывілізацыі. Аднак канец яе будзе не ў зеніце славы, а хутчэй следствам страты чалавечнасці большасцю яе прадстаўнікоў.
Каб гэтага не здарылася, неабходна кожнаму з людзей зразумець сваё месца ў жыцці і ўсвядоміць, што толькі ў адзінстве з прыродай можна захаваць сябе і ўвесь род чалавечы ад духоўнай дэградацыі і немінучай гібелі.
Кватэра,дождж,рукзак,ластаука,сцюжа,талерка,учора,месца,яблык,вокладка,Беларусь.
Прывітанне. Як справы? - Гэта гутарковы.
Звяртаемся да артыкулу першай закона гэта публіцыстычны стыль
Я падпісваюся на дадзеную справу зусім па добраахвотнай волі гэта дзелавы стыль
Над сівой раўнінай мора вецер хмары збірае. (Максім Горкі "Песня пра Буравесніку") гэта мастацкі стыль
