ДОМБЫРА ОЛ БУРЫНГЫ ЗАМАНДА 7 ИШЕКТИ БОЛГАН.Бизге ол 2 шекти болып жеткен домбыраа калай пайда болган?
Оны бир акын шыгарган жане ол акыннын 7 баласы болга ол сол ар баласы кайтыс болган сайын домбырага ишекти жасай берген
В каникулах я была в ауле. Дедушка посет баранов. Я там впервые увидела верблюд. У него есть два горба, а верблюжонок к сожалению умер. В глазах были слёзы. Мне стало его жалко. Вечером коровы пришли пастбища. Всё время мучи'т. Это значит что ищет ????. Я даю им сено. Увидев сено они мычат "Мууу-Мууу".Значит они довольны. А ещё у деды есть ослик. Но деда не разрешает садиться на него.
Кошеде колык турлеры оте коп.Коше киылысында багдаршам тур.Адамдар кошенын он жагы мен сол жагындагы жаяулар журетын жолмен журуы керек.
Тасбақалар (лат. Testudines) – бауырымен жорғалаушылар отрядының бірі. Триас кезеңінен белгілі, котилозаврлардан
шыққан деген пікір бар. Қазір тіршілік ететін Тасбақалардың 250-ге жуық
түрін 12 тұқымдасқа, 2 кейде 5 отряд тармағына біріктіреді. Тасбақалар
барлық құрлықтарда (тек Антарктидада
кездеспейді), негізінен тропиктік және субтропиктік аймақтарда
таралған, әр тұқымдастың өзінің таралу орталықтары мен көбірек
кездесетін жерлері бар. Тасбақалар ыстық шөлді жерлерді, тропиктік
ормандарды, тау беткейлерін, өзен, көл, батпақ, елді мекендер маңын,
теңіз жағалауларын, мұхиттарды мекендейді. Суық және құрғақшылық кезде
қысқы, кейде жаздық ұйқыға кетеді.
Тасбақалардың ерекшелігі денесі сүйекті-мүйізді не сүйекті-терілі сауытпен қапталған. Арқа сауытын карапакс, ал бауыр сауытын пластрон деп атайды. Сауытының ұзындығы 12 см-ден 2 м-ге дейін жетеді. Карапакс
теріден дамыған сүйек тақташықтарынан тұрады; оның ішкі бетіне омыртқа
қанаттары және қабырғалар бекиді. Пластронның тақташықтары бұғана мен
құрсақ қабырғаларынан құралған. Екі сауыттың біріккен жері тарамыс
сіңірмен қозғалмалы түрде не сүйектері кірігіп жалғасады. Екі сауыт
арасынан Тасбақалардың басы, мойны, аяқтары шығып тұрады, қауіп төнгенде
бұларды сауыт ішіне жиып алады. Көру, иіс сезу органдары жақсы дамыған,
нашар естиді. Жақтарында тістері болмайды, иегінде тұмсық тәрізді
мүйізді қабыршақтары бар. Құрлық Тасбақалары негізінен өсімдік қоректі;
тұщы су Тасбақалары балықтармен,
қосмекенділермен, омыртқасыз жануарлармен қоректенеді. Тіпті бірнеше
айдай қоректенбеуі де мүмкін. Құрлықта шағылысады (бір немесе бірнеше
жүз жұмыртқа салады). Жыныстық жағынан 2 – 3 жасында жетіледі. Кейбір
түрлері жылына 3 рет, кейде одан да көп жұмыртқа салады. Шар немесе
эллипс тәрізді жұмыртқаларының сырты әктасты қабыршақпен (құрлық тасбақаларында), не терілі жабынмен (тұщы су тасбақаларында) жабылған. Инкубация кезеңі көпшілік түрінде 2 – 3 ай (піл тасбақаларында 6 – 7 ай). Табиғи жағдайда 150 жылдай тіршілік етеді.
Тасбақалардың Қазақстанда 2 тұқымдасы: тұщы су тасбақалары және құрлық тасбақалары, олардың бір-бірден түрлері (батпақ тасбақасы) бар. Екінші тұқымдастың жалғыз түрі – дала тасбақасы
республиканың оңтүстігінде таралған. 38 түрі мен түр тармағы қорғауға
алынып, Халықаралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабына” енгізілген.<span>[1]</span>
