Отношения автора к герою , автор даёт ему возможность зделать всё он говорит этим что даже маленький может делать подвиги.
Они не хотели ничего делать.Да и в принципе не умели ничего делать.Ждали,когда с неба им упадет помощь,были уверенны что на острове мужик хоть какой но есть.Заставляли его все делать,то,что он готовил,ему не давали,ели сами.После того как он их обратно в город отправил,заплатили им рюмкой водки по моему только.Я считаю их наглыми и через чур ленивыми.
<em> Насцечка — галоўная гераіня аповесці К.Чорнага «Насцечка». Яна вельмі акуратная, сціплая.</em>
<em> Па характары — рашучая, аптымістычная, смелая. Вось як апісвае сваю гераіню К.Чорны: «...бойкая і рухавая дзяўчынка, белатварая, з густымі валасамі, якія роўна ляжалі на яе галаве пад грабянцом. Да самых халадоў яна прыходзіла ў школу ў шарсцяной кофтачцы, інэрай, у карычневыя палоскі, а калі стала халадней, — пачала надзяваць на кофтачку чорнае ватовае паліто з простым бобрыкавым каўняром і вузенькім суконным паяском».</em>
<em> Дзяўчынку адразу палюбілі ў класе. Пачалі называць яе ласкава Насцечка. Яна добра вучылася, паважала сваіх аднакласнікаў, была простая, ніколі не выстаўляла сябе. Насцечка вельмі любіла свайго дзеда. Калі дзед захварэў, дзяўчынка ўзваліла на свае плечы ўсе гаспадарчыя клопаты: бегала ў магазін, паліла ў печы, варыла есці. Яна паводзіла сябе як дарослая гаспадыня, нікому не скардзілася і не прасіла дапамогі.</em>
<em> Насцечка любіла прыроду, захаплялася яе прыгажосцю, адчувала, «як шум ветру за акном пераходзіць у ціхую музыку, расплываецца ў штосьці невыразнае».</em>
<em> Насцечка адчувала сваю годнасць, магла пастаяць за сябе. За гэта яе ненавідзеў Серж — адзіны Насцечкін вораг.</em>
<span><em> Мне спадабалася гэта гераіня аповесці К.Чорнага. Яе можна было б узяць у сяброўкі. Такія людзі, як Насцечка, могуць быць сапраўднымі сябрамі, ніколі не падвядуць. Слушна заўважыла Насцечкава маці: «Дружба робіць вялікія справы.</em> I ў няшчасці, і ў радасці без дружбы чалавеку нельга быць...»</span>
Жилин - очень сильный духом человек, попавший в плен. Он стал раздумывать без промедления о побеге. Начал делать подкоп в сарае. Вместе с Костылиным сбежали однажды ночью. Костылин, в отличие от Жилина - слабый, толстый мужчина, ноющий о том, как ему "сапогами ноги натерло" при входе в лес. Из-за него же у них и нк получилось уйти далеко, так как их заметил Татарин, проезжающий по лесу, доложил хозяевам, и они, прихватив собак, догнали беглецов. Вместо сарая, их посадили в яму пять аршин глубиной. Жилин, несмотря на это, не мог отчаиваться, чего не скажешь о Костылине, всё думал как убежать. Ему помогла сбежать девочка Дина, которой он понравился. Она принесла ему длинную палку спустила в яму, и по ней Жилин вылез наверх. Костылин остался, у него было сил, боялся, что опять поймают.
Название деревянного ковша-Скобкарь