Остап я не ошибаюсь, ничего скоро будешь знать
Потому что это стихотворение вошло в единственный сборник, который вышел при жизни Лермонтова, а он лично строго отбирал их и критиковал
Кто-то оставил напиток с лимонадом на морозе
Волк и ягненок.
Мораль такова: что у богатых, сильных и.т.п всегда бедный и слыбый виноват.
Пра што кукуе зязюля.<span>Было гэта даўным-даўно, калi зазюля сваю сям`ю мела. Жыла адна зязюля з дзецьмi: сынком i дачкою. Мацi кожнай ранiцай лятала далёка ў лес па чарвякоў, казюляк, а дзяцей пакiдала ў хатцы адных.</span><span>- Глядзiце ж, дзеткi, нiкуды не выходзьце! Чакайце мяне! – наказала яна.</span><span>Але дзецi не вельмi слухалiся мацi. Толькi яна паляцiць шукаць спажыву, яны замкнуць хатку на замок, а самi пойдуць гуляць.</span><span>I вось аднойчы так разгулялiся, што не заўважылi, як згубiлi ключак ад хаткi. Толькi пад вечар агледзелiся.</span><span> - Ой, што ж нам рабiць цяпер? – спалохалася сястрыца. – Хадзем, брацiк шукаць ключ! Ты iдзi ў той бок, а я ў гэты. Як знойдзеш ключ, дык гукай мяне, а я знайду – цябе гукаць буду.</span><span>Разышлiся яны ў розныя бакi. Сястрыца хутка знайшла ключ i пачала клiкаць брата. Але брат адышоў далёка i заблудзiўся .</span><span>Так вось i лятае аж да гэтага часу сястрыца па лясах, па садах i ўсё шукае свайго братца:</span><span><span>- Ку-ку, брацiк! Ку-ку , ключык знайшла! Дзе ты? Ку-ку!</span>
</span>