Кiпучая i разнастайная дзейнасць Францыска Скарыны мела выключнае значэнне у развiццi беларускай культуры. Ён (Ф.С.) нарадзiуся у Полацку у 1490г. у сям'i купца. Першапачатковую адукацыю атрымау дома, потым вучыуся у кракаускiм унiверсiтэце. З вялiкай энергiяй аддаецца паглыбленаму вывучэнню грамацкiх навуК.Каб пашырыць свае веды, ён едзе у Iталiю, вучыцца у Падуанскi унiверсiтэт. Там вiсiць яго партрэт у вядомай "Зале сарака". З Iталii ён вяртаецца на Радзiму i пачынае рыхтавацца да кнiгадрукавання. I дзеля гэтага едзе у Прагу. За 3 гады прыбывання у Празе Ф.С. выдау па таму часу шмат кнiг. Найбольш распаусюдж. быу "Псалтыр” (1507). Па ёй вучылiся грамаце, ахвотна чыталi. Гэта кнiга прызначалася, як дапаможнiк для навучэння грамаце. Выданне "Псалтыря” на зразумелай беларускай мове мела станоучае значэнне для пашырэння пiсьменнасцi на Беларусi. У Празе Ф. С. выдау i пераклау на белар. мову 22 кнiгi, Бiблii. Пасля Чэхii ен пераязджае у Вiльню, дзе былi надрукаваны 2 кнiгi "Апостал", "Малая падарожная кнiга".
Значэнне яго дзейнасцi: ён дамагауся, каб кнiгi асвета, здабыткi навукi належылi простым людзям, служылi размнажэнню мудрасцi i вельмi многа зрабiу для развiцця i узбагачэння бел. лiтар. мовы i перакладау кнiгi на бел. нар. мову. Ён уводзiу яе у лiтар. ужытаК.Кнiгi Скарыны, як уся яго навук. i друкарск. дзейнасць служылi вазвяленчай барацьбе бел. народа супраць чужаземн. панавання, за захаванне сваей мудрасцi, роднай культуры, мовы. Скарына клапацiуся, каб выдаваемыя iм кнiгi былi даступны i зразумелы. А для гэтага ен перакладау царскiя кнiгi на зразумел. народн. мову, пiсау для iх прамовы i пасляслоу'i, змяшчау на палях заувагi, тлумачыу незразумелыя словы. Па тэхнiцы друкавання кнiгi Скарыны доугi час служылi узорам для выдауцоу iншых краiн. Выдавецкая i культурна-асветнiцкая дзейнасць Скарыны зрабiла вялiкi уплыу на кнiгадрукаванне i асвету брацк. славянск. народау, садзейнiчала iх культурнаму зблiжэнню.
Маці.
Сынок,
пойдзем
на рынак, купім табе
новы касцюм.
Сын . Мама, але навошта мне новы касцюм?
Маці. Таму што хутка першае верасня. Там трэба ісці ў школу і выглядаць там патрэбным чынам.
Сын.
Ну тады пойдзем!
Маці. Ну вось і добра. Які ты хочаш касцюм?
Сын.
Чорны, як ва ўсіх вучняў у нашай школе.
Маці. Выдатна! Я ведаю,
куды нам трэба. Тады пачынай збірацца, праз паўгадзіны выходзім.
<span>Сын. Дамовіліся, мама!</span>
1. б)
3. аса, вожык, кузня, куніца, кухня, лыжка, надвор'е, паданне, фае.
4. Ельнік, батальён, прыезд, з'ява.
5. Крылле, суддзя, падарожжа, смецце.
7. Каласы, слядок, начны, халадок, замяць, ляснік, сардэчны, вясковы, галубы, вецярок .
8. У садзе, вядзе, ледзяны ходзіць, блакіце, мэце.
9. Паджылкі — 8 л і 8 г. Юнак — 4 л і 5 г. Радасць — 7 л і 6 г. Паўгоддзе — 9 л і 7 г. Гісторыя — 8 л і 9 г.
10. Вобласць, азёрны, навука, ордэн, гэй, вока, гэты, Орша, вужака, урна.
11. Фіялка, дыета, бібліятэка, аксіёма, піянер.
12. Сузор'е, мільярд, касьба, п'еса, аб'езд, пісьменнік, цьма, вераб'і, альфа, куп'ё
13. Нозьбіт, стушка, сусецкі, дошч, песьня.
14. Аўтограф, паўночна-ўсходні, радыус, эрудыт, страус, аўкцыён, ва ўніверсаме, клоун, іхтыязаўр.
Аўтограф пісьменніка, радус акружнасці, вясёлы клоун, прадаюцца ва ўніверсаме, юный эрудыт.
15. +, +, а(-), ж(-), -, я(-), з(-), е(-), я(-), +, -, -, -.
Однородные члены предложения - это члены предложения которые отвечают на один и тот же вопрос, которые относятся к одному и тому же члену предложения и относящиеся к одному и тому же слову. Однородными членами могут быть главные и второстепенные члены предложения.
Например: В вазу поставили тюльпаны и розы.
Однородные члены предложения: Тюльпаны и розы(подлежащие)
Надеюсь понятно, удачи!