Добрая...Одзывчевая.Не эгоистка,старательная.И давольно не строгая
На корабле по океану
Непохмелившийся матрос
Принцессу Нури, обезьяну,
Зачем-то к нам сюда привез.
Она ж, по Африке тоскуя,
Бухала сутки напролет,
И хрипло пела чушь такую,
Какой Киркоров не поёт.
Про то, как там у них на юге,
Под тенью пальм в густых кустах
Её такие же подруги,
Хвалясь отсутствием хвоста,
Глушили водку под бананы…
Да, толерантности моей
Мешают шибко обезьяны,
Тусящие среди людей.
Ответ: Главный герой рассказа Николенька.
Николенька жил в прекрасной семье, любил свою семью, и свою деревню. Через время Николенька с его братьями переехали в Москву. Но когда отец через полгода получает письмо от матери и пишет что сильно простудилась и нужно её попроведовать. Потом отец с братьями выехали с Москвы. Когда были у матери она не могла с ними попрощаться. И потом мама умерла. После её смерти Николенька за неё переживал потому что она была добрая, и её лицо было как у ангела. Но потом Николеньку вскоре полюбили его любящие его люди. Папа, братья и сестры, Карл Иванович, и бабушка. И автор хотел сказать что если человек проживает в любящей и хорошей ей семье тогда человек становится любимым и хорошим.
Урокі пані Мар'і (па аповесці Янкі Брыля "Сірочы хлеб") П<span>ершым і сапраўдным настаўнікам Даніка Мальца быў вясковы падполыпчык Мікола Кужалевіч. Аднак жыццё сутыкала героя і з шэрагам іншых настаўнікаў, такіх, як Цаба, Мар'я, Рузя, Дулемба. Хлопчык, у якога абудзілася пачуццё нацыянальнай самасвядомасці, які адчуў сябе сынам свайго народа, не мог назваць сваімі настаўнікамі паноў Цабу, Рузю, Дулембу, бо тыя ненавідзелі вучняў, абражалі іх, асабліваі пагардліва ставіліся да дзяцей беларусаў. </span>
<span> Дарагім чалавекам, сябрам і дарадцам стала для Даніка пані Мар’я, бо яна адкрывала хлопчыку багацце і разнастайнасць свету, радасць і шчасце вучыцца, харашэць душой, адкрывала беларускую і польскую літаратуру, хараство польскага слова. </span>
<span> Данік любуецца знешнім хараством настаўніцы, з захапленнем глядзіць на мілы твар, які абрамляе шапка кучаравых, коратка пастрыжаных валасоў, на чорныя доўгія вейкі, якія прыкрываюць жывыя карыя вочы, на белую зграбную ручку. Даніку так хацелася, каб гэтая рука легла яму на галаву. Хлопчык захапляецца непасрэднасцю, шчырасцю настаўніцы, яе здольнасцю паспачуваць чужой бядзе, парадавацца поспеху вучня, дапамагчы яму. </span>
<span> Пані Мар'я любіць сваіх вучняў, падтрымлівае іх стараннасць, карае нядбайнасць, верыць у духоўныя мажлівасці беларускіх дзяцей, у тое, што з цягам часу яны змогуць унесці свой уклад у духоўную скарбніцуі чалавецтва. Дзеці таксама любілі сваю «кіраўнічыху», бо яна вылучалася інтэлігентнасцю, дэмакратызмам шчырым жаданнем навучыць, выхаваць, падтрымаць сваіх выхаванцаў. </span>
Урокі пані Мар'і для Даніка і іншых падлеткау беларусаў сталі ўрокамі жыцця, далучэння да сусветнай літаратуры і культуры.