<em>Пэўна ж, чалавек і гаспадар, і сябр прыроды.</em>
<em>Як часта ён гаспадарыць у лясах ці палях? Амаль што заўсёды! Сабірае ягаду, паліць кастры, сячэ дрэвы...</em>
<em>А калі паглядзець з другога боку, то колькі чалавек зараз робіць, каб захаваць прыгажуню прыроду! Колкі паркаў і запаведнікаў робіцца зараз, колькі вадаёмаў чысціцца сёння!</em>
<em>Усё залежыць ад выбара самаго чалавека. Ці ён сябр прыродзе, ці ён гаспадар.</em>
Сёння апошні дзень зімы. Нам усім вельмі шкада што яна так хутка прайшла. Сёння мы апошні раз пагулялі ў снежкі а потым пайшлі гуляць па яшчэ зімовых вуліцах і ўспамінаць што з намі здарылася гэтай зімой. Мы вельми будзем чакаць наступнай зимы!
Узняуся вельмi моцны(якi?) вецер.
Насунулася вялiкая( якая?), цёмная(цёмная?) хмара.
Блiснула яркая(якая?)маланка, i асвятлiла( што зрабiла?) увесь лес(што?).
Гучна (як?) загрымеу гром.
Палiу моцны(якi?), халодны(якi?) дождж.
Вушасценькi, мiленькi, коцiк, хуценька, нiзенькi, годзiк, праменьчык, супчык,ляcок, крынiчка, сiрацiнка, дачушка, вадзiца, бабулька, сястрыца, горачка, матуля.
Я разумею гэта так.Бо увозьмем ,напрыклад, салдата.Ен можа забіваць, яго гэтаму вучаць, але ен не павінны гэта рабіць не у выпадку абароны.
<span>Але можна разумець і інакш. Усе людзі могуць нешта адрамантаваць або згатаваць ежу.Гэта людскія штодзённасці.Але у кожнага чалавека свой лес і свая прафесія.Ен не павінен займацца усім, што только можна, ен займаецца тым, к чаму ляжіць яго сэрца.І ен проста займаецца своей асабістай прафесіяй.І не трэба хватацца за астатнія.</span>