Мен ауылда демалу өте сүйемін. мен соң үйдің айуанаттарының қараймын. жидектерді жию сүйемін. біз әжемен қайнатпаны пісіреміз. ауылдан тоғанға деген қалаймын. Балықты аулаймын. Велосипедте жүремін. Стадионға деген аралаймын. ша таң мен құстың томарымен тұрамын. нешінші соң менің тереземнің ылғи ән айтады
Піш-піш, мысығым, келе ғой, саған сүт құйып қойдым.
Тіл – адамдық
белгісінің бірі. Тіл өте қажетті, өйткені тіл арқылы бір – бірімізбен
әңгімелесе аламыз. Тілсіз мемлекет болмайды. Қазақта тілі жоқ халықты – “тұл”
деп атайды.
Қазақ тілі –
“еліміздің мемлекеттік тілі” екендігі Конституцияда заңдастырылған Біз хабар
білсек оны ауызша және жазбаша түрде айтамыз, білдіреміз. Ауызша айтқан өте
қажет. Өйткені осылай әдебиет дамыған. Жазба ол ауызшадан да қажет. Өйткені
жазу арқылы біз ұрпақтан ұрпаққа келе жатқан қазақ халқының салт – дәстүрін,
тарихын білеміз.
<span>Қазақ халқының
ақын, жазушылары, шешендері өте көп. Олар қазақ тілінде еркін сөйлейді, өз ойын
толық айта алады, өйткені қазақ тілі - өте бай тіл. Ана тілі ана сүтіндей өте
қасиетті. Қазіргі жастардың бір қатары ана тілін білмейді, құрметтемейді. Ал
кейбіреулері бірінші орынға шет тілдерін қойып қазақ тілі қазағымыздың байлығы
екенін білмейді. Сол үшін біз қазақ тілінің мәртебесін көтеруіміәз керек, басқа
ұлттарға үлгі көрсетуіміз керек. Тілсіз білім жоқ, ал білім - өмірдің шырағы.
Соған оравй қазақта “Білім кілті - тіл” деген мақал бар. Бұл әдебиетті, ғылым
білімді мәдениетті өркендетеді деген ұғым</span>
Бул уйден ешкашан кадыр касиет кетпеген
Зинеткерлыкке шыксада аскар атанын кайраты кажымайды
бырденены калау алга умтылудын кепылы
<span>Қыс </span>
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.
Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
Дем алысы – үскірік, аяз бен қар,
Кәрі құдаң – қыс келіп, әлек салды.
Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
<span>Аязбенен қызарып ажарланды.
</span>Күз
Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
<span>Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан. </span>
Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,
Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.
Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай,
<span>Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай. </span>