Ана тілі дегеніміз – сол тілді жасаған, жасап келе жатқан халықтың өткені, бүгінгісі, болашағы. Орыс тілі өзінің даласындай бай. Орыс сөзі қашанда даланың қоңыр желіндей аңқылдап, еркін есіп тұрады. Орыс тілі қасиетті Ана тілі – бұл әкенің тілі, туған халықтың тілі
<span />
Кеше Актау каласында жанбыр жауды
мен айдахар туралы ертеги тындадым
Бунин сагат 10 да ыстык нан алдым
менин досым он га толды
мен досыммен кыста шангы теуип ойнадым
кыста балалардын барлыгы тон киеп журди
мен бугин жихаз алдым
менин досым да коныр колбак болды
биз отбасымыз бен жангак алуга бардык
Әрине, ұлыларды ұрпақ ұмытпайды. Себебі олар ел үшін, келер ұрпақ үшін жан аямай, өз өмірін солардың болашағына бағыштаған. Мысалы, Ұлы Отан соғысында қаншама адам бастарын ажалға тігіп Отанды қорғады. Олардың ішінде қыршын кеткен азаматтар қаншама. Ел олардың барлығын Ұлыларға теңейді, ерліктерін ешқашан ұмытпайды. Мен бұл жерде олардың аты-жөнін айтып бөліп жарғым келмейді, мен үшін олардың барлығы Ұлы адамдар.
Қазақтың қызы – қастерлі, аяулы жаратылыс. Шырайлы жүзіне шуақ тұнған қазақ қызының ғасырдан ғасырға жеткен қадірлі, кәусар образы болатын. Әйгілі Мұхтар Әуезовтер «Адамдық негізі – әйел» деп мақала жазғанда осындай ардақты жандар үшін шырылдады. Жүсіпбек жазатын қорғансыз Ақбілек, Бейімбат жазатын шарасыз Күлпан, Ғабит Мүсіреповтің ел анасы Ұлпаны, Әбдіжәміл Нұрпейісовтің қайшылықты Ақбаласы, Ақанды ынтық еткен Ақтоты мен Біржанға арман болған Ләйлім шырақ, кешегі Жұматай жырлап өткен қол жетпес Ләйлә – бәрі де қазақ қызының, қазақ анасының сан қилы қасиеттерінің бір-бір жарқын көрінісі еді. Заман құбылды, қоғам ауысты, қазақ қызының болмысы мен бітімі де өзгеріске ұшырай бастады. Бұрынғы биязы да кербез, көрікті де мінезді сұлулардың орнына бетпақтықты батырлық деп түсінетін, сөз тиді екен деп ауызға келгенді ақтара салатын келте ақылды бикештер келді.
