Мөлдір тұнық көк аспан,
Сол аспанға жарасқан
Самалеттей сұңқармен,
Ұшқан құспен таласқан,
Ұшқыш болғым келеді!
Көңлі – дария, ойы – аспан,
Асқар шыңнан бойы асқан,
Ай, күнімен аспанның
Әзілдескен, сырласқан
Ұшқыш болғым келді!
Күнге күліп, күй тартқан,
Айға әнің тыңдатқан,
Бақыт жырын жырласа,
Таң шолпанын қуантқан
Ұшқыш болғым келеді!
Тыңда туып түлеген,
Тас түлектей көреген,
Көк қойнында тояттап,
Шың басында түнеген
Ұшқыш боғым келеді!
Жат жерлерге қонбаған,
Жатқа көңілі толмаған,
Асыл затты сұңқардай
Өз ұясын қорғаған
Ұшқыш болғым келеді!
Мұздай болат киінген,
Батпан қару үйірген,
Қорғап бақыт ұясын,
Тас түлектей түйілген
Ұшқыш болғым келеді!
Ар, намысн ақтаған,
Жүректе сыр жаттаған,
Туған елің – ұясын
Жан- тңнімен сақтаған
Ұшқыш болғы келді!
Ұшқыш болмай немене!
Қуат бітті денеме!
Қанатым бар қайысып,
Жастарға ісім өнеге,
Ұшқыш болғым келеді!
Біздің жерімізде жайда өте ыстық
ал кысында өте суык
Қ- Дауыссыз,қатаң
а- Дауысты,жуан,ашық,езулік
з- Дауыссыз,ұяң
а- Дауысты,жуан,ашық,езулік
қ- Дауыссыз,қатаң
т- Дауыссыз,қатаң
і- Дауысты,жіңішке,қысаң,езулік
л- Дауыссыз,үнді
і- Дауысты,жіңішке,қысаң,езулік
Сарыала жапырақтар
<span>Қонады қалқып ұшып. </span>
<span>Мүлгиді атырап бар </span>
<span>Жамылып алтын ішік. </span>
<span>Бу шығып бүйірінен </span>
<span>Ағады жылға-бұлақ. </span>
<span>Ақбөкен үйірімен </span>
<span>Барады Сырға құлап. </span>
<span>Дәнді алқап жалтылдайды, </span>
<span>Жайғандай дүзге кілем. </span>
<span>Жер-Ана ән тыңдайды, </span>
<span>Аққулар тізбегінен. </span>
<span>Қайың тұр амал қылып, </span>
<span>Шық моншақ тағынып ап. </span>
<span>Сүйеді самал – жігіт </span>
<span>Қалғандай сағынып-ақ! </span>
<span>Бұлбұлдар сайрамады, </span>
<span>Бұтаққа жайғасып жай. </span>
<span>Дөңгелеп Ай барады, </span>
<span>Әлемнің айнасындай! </span>
<span>Тәкәппар тау-шыңдар да </span>
<span>Өрлейді сүйіп өрін. </span>
<span>Қызығы таусылған ба, </span>
<span>Думанды дүниенің?! </span>
Жиренше и хан
жиренше был очень умным, находчивым и смышленным. хан вызвал жиренше и задавал ему всякие сложные вопросы, но жиренше с легкостью отвечал на них и рядом с ним хан казался( глуповатым ну или слабоумным выбери как тебе по душе)
в один день хан позвал жиренше домой. он показал на лежащего на столе гуся и сказал жиренше : раздели этого гуся мне, ханым, моим двум сыновьям и себе. но чтобы ни меньше не больше а у всех по ровну было. жиренше по думав говорит: голова гуся вам потому чтовы были нашей головой. не было бы хана без ханым , не было бы птицы без шеи. ТАМ ДАЛЬШЕ НЕТУ