Когда ты маленький всякая кроха может тебя обидеть!
«Муму́» — рассказ Ивана Сергеевича Тургенева, написанный в 1852 году и опубликованный впервые в журнале «Современник» в 1854 году [1]. Главные герои рассказа — глухонемой дворник Герасим и его собака.
Говоря о «Муму» , В. Н. Житова сообщает: «Весь рассказ Ивана Сергеевича об этих двух несчастных существах не есть вымысел. Вся эта печальная драма произошла на моих глазах…» . Она же указывает, что под именем Герасима был выведен принадлежавший В. П. Тургеневой «немой дворник Андрей» .
<span>У старой барыни служит дворником глухонемой мужчина Герасим. Герасиму нравится прачка Татьяна, однако барыня выдаёт её замуж за пьяницу Капитона. Герасим спасает тонущую собачку и привязывается к ней. Он всегда зовёт её характерным для глухонемых мычанием, и вся дворня в шутку подхватывает: Муму. Но барыня приказывает утопить Муму за то, что она лает по ночам. Герасим, привыкший беспрекословно повиноваться, топит Муму в Москве-реке, но, очевидно, в знак протеста уходит с места своей службы и возвращается в родную деревню. </span>
Потому что тема юношеской любви, печальной и трагической очень популярна и в наше время. Большинство подростков склонны к суицидальным поступкам из-за несчастной любви или гибели любимого человека. Это характерная черта юношеского максимализма
Селянін-бядняк Лявон Зяблік атрымаў у спадчыну ад бацькі невялікі кусок арандаванай панскай зямлі. Яшчэ дзяды і прадзеды апрацоўвалі гэтую зямлю. Але парадкі змяніліся. 3-за мяжы вярнуўся малады пан і пачаў зганяць з зямлі арандатараў. Пяць гадоў судзіўся з дваром Лявон Зяблік, шукаў справядлівасці, але нічога не дабіўся, бо царскі суд абараняе інтарэсы багатых. Даведзены да роспачы, Лявон Зяблік сканчвае жыццё самагубствам. Пасля смерці бацькі права на зямлю з новай сілай адстойвае яго старэйшы сын Сымон. Галоўнае ў яго характары — гэта свабодалюбства, нянавісць да прыгнятальнікаў, вера ў свае сілы. У адрозненне ад бацькі, Сымон гнеўна пратэстуе супраць несправядлівасці. Ён уступав на шлях рэвалюцыйнай барацьбы. Стаць на гэты шлях яму дапамагае Незнаемы — прафесійны рэвалюцыянер. Разам з Незнаемым Сымон ідзе на «Вялікі сход! Па Бацькаўшчыну!»
Зоська — сястра Сымона — таксама імкнецца да лепшага жыцця, шукае праўду, але не можа знайсці яе, бо жыве ў казачным свеце. Лес яе складваецца трагічна: яна пакахала паніча і жадае прымірыць з ім Сымона, шчыра верыць, што сваім каханнем можа выратаваць сям'ю. Але жыццё разбівае мары Зоські. I яна разам з Сымонам ідзе на «Вялікі сход! Па Бацькаўшчыну!».
Марыля — жонка Лявона Зябліка — натура цярплівая, пакорная. Яна таксама хоча прымірыць Сымона з панічом, угаворвае яго ісці ў двор на службу.
(Выбирай любого.)
Прости но только этие нашла .И пожалуйста не отмечай это как нарушение.Ведь я хоть чуть чуть помогла