«Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...» - это санет, но может всёравно пойдёт)
<span>Верай у гістарычную перспектыву беларускага нацыянальна-вызваленчага руху і лепшую будучыню народа прасякнуты гэты верш, дзе аўтар паказаў сябе выдатным майстрам санета. </span>
<span>Паэт гаворыць пра зярняты, знойдзеныя у адным з магiльнiкаў Егiпта. Праляжаўшы там некалькi тысячагоддзяў, яны не загiнулi. Жыццёвая сіла іх нібы драмала на працягу многіх стагоддзяў. Трапіўшы ў вільготную глебу, зярняткі далі багатую рунь. Верш уяўляе сабой разгорнутае параўнанне. Магiла – сiмвал смерцi, жменя насення – увасабленне вечнасцi жыцця. Яна нагадвае паэту лёс беларускага народа. Паэт параўноўвае зерне з беларускім народам, які прыгнечаны, спіць, але і пад прыгнётам захаваў сваю жыццястойкасць. Паэт верыць, што духоўныя сілы народа праб'юцца на шырокую дарогу, пераадолеюць на сваім шляху ўсе перашкоды. Аўтар сцвярджае ідэю вечнасці, неўміручасці жыцця: </span>
<span>Зварушаны, нарэшце, дух народны, </span>
<span>Я верую, бясплодна не засне, </span>
<span>А ўперад рынецца, маўляў крыніца, </span>
<span>Каторая магутна, гучна мкне, </span>
<span>Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца. </span>
<span>Верш прасякнуты верай ў сiлы народа, у яго будучыню. Прыгнечаны на працягу многiх вякоў, беларускі народ выжыў, захаваў сваю сiлу. Пад прыгнётам ён захаваў сваю жыццеустойлiвасць. Аўтар параўноўвае абуджаны рэвалюцыяй 1905 года беларускі народ з магутнай крынiцай, якая здольная прабiцца кожную хвiлiну на шырокi прастор, пераадольваючы усе перашкоды на сваiм шляху. </span>
<span>Кампазіцыя санета «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...», выкарыстаныя ў ім параўнанні народа з жыватворнай крыніцай, асацыятыўныя сувязі паміж падзеяй, што моцна ўразіла, і загадкавасцю свайго народа, — усё спрыяе выяўленню філасофскай думкі, што духоўнае адраджэнне народа — гэта толькі пытанне часу.
</span>
З вялiкай хмары дождж малы бывае. Малы-м.р.,Н.скл., Вялiкай-ж.р., Р.скл.,
Не бывае вялiкага дуба з малым карэннем. Вялiкага-м.р., Р.скл., Малым-м.р.,Т.скл.,
Касец не чакае добрага надвор'я.
Добрага-н.р., Р.скл.
Навуковы, мастацки, гутарковы, публицыстычны.
Пабочныя канструкцыи служаць для выражэння эмацыянальных адносин да выказанай информацыи, указваюць на ступень упэуненасци, крыницу паведамлення и инш.
1) Скончылася летняя спека.
Прыметнік з назоўнікам: летняя спека. Спека (якая?) летняя. Канчатак
-а- у слове спека, канчатак -яя- у слове летняя.
2) У ціхі адвячорак плывуць па блакітным небе вераснёвыя аблокі.
Прыметнік з назоўнікам: у ціхі адвячорак. У адвячорак (які?) ціхі. Канчатак нулявы ў слове адвячорак, канчатак -і- у слове ціхі.
Прыметнік з назоўнікам: па блакітным небе. Па небе (якім?) блакітным. Канчатак -ым- у слове блакітны, канчатак -е- у слове небе.
Прыметнік з назоўнікам: вераснёвыя аблокі. Аблокі (якія?) вераснёвыя. Канчатак -і- у слове аблокі, канчатак -ыя- у слове вераснёвыя.
3) Сытыя дрэвы калышуць лістотай.
Прыметнік з назоўнікам: сытыя дрэвы. Дрэвы (якія?) сытыя. Канчатак -ы- у слове дрэвы, канчатак -ыя- у слове сытыя.
4) Прайшоў ужо час імклівага росту.
Прыметнік з назоўнікам: імклівага росту. Росту (якого?) імклівага.
Канчатак -у- у слове росту, канчатак -ага- у слове імклівага.
5) З лесу патыхае сырой травой.
Прыметнік з назоўнікам: сырой травой. Травой (якой?) сырой.
Канчатак -ой- у слове травой, канчатак -ой- у слове сырой.
Лето. Долгожданное, знойное. Отдыхать, купаться, загорать. Время отдыха и отпуска. Загар.
