Адам үнемі мөлшерден тыс тамақ ішсе семіріп кетеді.
Үнемі аш жүруге болмайды.
Біз тамақтану режимін сақтауымыз керек.
Біз тамақты күнде белгілі бір мезгілде ішуіміз керек.
Сауысқан мен көкек
Ертеде сауысқан мен көкек бір орманды мекендепті. Олар ұялары болмай, ағаштың бұтақтарын паналап күнелтіпті. Көкек күнде ерте тұрып алып: «ұя керек», «ұя керек»,-деп, көршілерінің мазасын кетіреді. Бір күні сауысқан көршісіне:
-Екеуміз бірігіп ұя істейік. Әуелі саған, содан кейін маған салармыз,-дейді. Көкек:
-Менің ұя салатын қуатым да, қаруым да жоқ. «Керек, керек» деп қақсай берсем, құстың бәрі ағайыным, көп болып көмектесіп, ұя салып берер,-деп келіспейді.
Сауысқан көкектің көмегін күтпей-ақ, ұя салуға кірісті. Ол ұясының қабырғаларын жас бұтақтармен тасалап, берік етіп өрді. Оны шыммен, өсімдік тамырларымен мықтап байланыстырды.Іші-тысын саз балшықтармен сылады. Кішкене бұтақтардан құрастырып, шағын қақпалы есік жасады. Ұяның астына мамықтан төсек төседі.Ал көкектің «керек, керек» деп қақсай-қақсай даусы қарлығып, тілі сақау болды. Ол кейінгі жылдарда «керек» дегендегі р-ды айта алмай, «керек» деудің орнына «келек, келек» дейді. Сондықтан жұрт оны кекетіп «көкек» деп атайтын болды. Сол көкектің күні бүгінге дейін өзімдікі деген ұясы да, үй-іші де жоқ. Жұмыртқасын кез-келген ұяға табады, оны басқа құстар басып, балапан шығарады. Шібилер жетім өседі.
Анам маған Астанадан Жанар апамның қоңырау шалып хабарласып, келе жатқанын айтты... Жақсы хабарды естип отбасымызбен қуандық..
Қазақсткнда күрес өте белсенді дамыған.қазақстан әрқашан республикалық жарыстарға барған сайын алтын медальмен оралады.осыдан қазақстан республикасында күрестің белсенді дамып,қарқынды өсіп келе жатқанын көреміз.
Кісінін корки киім емес ол арине билим.Билим болмаган жерде енбек ете алмайсын.Ал енбек етпесен табыс келмей киым ала алмайсын.