- Одна маленькая девочка латала халат отца до того, как, мама села рядом и сказала:
- Дочка, ничего созданное в мире не остается ненужным на земле.Когда она это говорила девочка закончила латать халат и выбросила куски хлопка из окна и оставила на улице.
- Сказала: Мама,от этого куска хлопка не будет никакой пользы.
- Дочка и это на земле не останется сказала ее мама,когда они разговаривали,тот самый кусок хлопка поднял ветер,и это увидел один воробей и укусил хлопок мордой
и улетела.
-Тот кусочек хлопка забрал один воробей,что он будет с ним делать? -спросила она у мамы.
-Видела дочка не прошло и дня, как сбылось то что я говорила.Он стелет хлопок
в свое гнездо, и будет использовать как пух для свойх маленьких цыплят. -ответила она.
Ответ:
Электр қуатын күнделікті үнемдеу керек.
Қуатығышты үнемі тоқтан ылғи ажыратып жүрген дұрыс
Бір жаққа кетерде теледидарды және тағы басқа тоқтан суырып кеткен дұрыс
Забей в переводчик на русском и он тебе переведёт на казах. язык
Адамдық борыш - өзіне ғана емес, өзгелерге көрсете алатын
қызметі. Халқыңа қызмет етсең, сенің білімің, кісілігің мол дегенді
білдіреді. Ал, адам өзінің жеке басынан аса алмай, күйбең тіршіліктен
шыға алмаса, ол өз бойындағы қуатын халқына бере алмаса, ол адам күйзеліске ұшырайды. Халыққа қызмет ету азаматтың кемелденуіне, өрісінің кеңеюіне үлкен әсер етеді. Ал, Шәкәрім қажы
адамдық борыш турасында: «Ақжолдан айнымай, Ар сақта, оны біл», -
дейді. Сонда таза ісімен, адал еңбегімен және харекетімен көрінетін
адамдар болады, олар өзінің ең басты өмір сүру кеңістігі өз халқына
еңбек қылу деп есептейді. Шәкәрім сондай адамдар туралы айтып отыр.
Алайда, көшпелі ортада адамдық өзінің функционалдық болмысы жағынан
туыстық-рулық байланыстардың іргелі нормалары және принциптерімен біте
қайнасып жатқандығын аңғаруға болады. Мысалы, көшпелі ортада қоғамдық
қатынасты реттеудің ең ілкімді принциптерінің
бірі ағайыншылықтың басты шарты адамдық болды. Яғни адамдықты ұстанған
руластардың арасында ғана ағайыншылық жүрмек. «У ішсең руынмен» деп
келетін мәтел сөздің туыстық-рулық қатынастарды ұйымдастырушылық
принципі ретіндегі әлеуметтік-институционалдық қауқары дамдықтың
сақталуына тығыз байланысты болды.<span>[1]</span>
Арал теңізі ғасырлар бойы планетамыздың ең үлкен континенттік сутоғаны ретінде белгілі еді. Ол қазіргі Қазақстан мен Өзбекстан шекарасында жатыр. Бірақ бүгінгі күні оның тартылып бара жатқандығы бізге сабақ болуы тиіс.
Ақырзаман деген тура осындай болар, – дейді Юсуп Камалов, алдымызда ұзыннан-ұзақ созылып жатқан, тал-шілік басқан шөл даланы қолымен нұсқай отырып. – Ерте ме, кеш пе, ақырзаман бола қалса, тек қарақалпақстандықтар ғана одан аман қаламыз, өйткені біз қазірдің өзінде-ақ ақырзаманды бастан кешіріп отырмыз.
Төбе-төбе болып жатқан ұлу қабыршақтары мен құмда қайраңдап қалған, тозығы жеткен қайықтар болмаса, Өзбекстанның солтүстігіндегі өзіміз тұрған құмдақ жартастың үстінен қарағандағы көрініс нағыз бір шөл далаға тап болғандай әсер қалдырады. Бұл ара кезінде Арал теңізіне сұғына орналасқан түбектің шеті еді. Ол 1960 жылы ауданы жағынан әлемде төртінші орынды иеленсе, оның аумағы шамамен 67 000 шаршы шақырымды құрайтын. Бұл дегеніміз, Батыс Вирджиния штатының аумағынан да үлкен деген сөз. Ал арт жағымызда Мойнақ қаласы жатыр. Ол бір кездері балық консервілеу зауыты бар, қанатын кеңге жая дамыған орын еді. Тіпті, бертінде, 1980 жылдардың өзінде ол жыл сайын мыңдаған тонна балық өндіретін. Елу жыл бұрын Арал теңізінің оңтүстік жағалауы тура біздің табанымыздың астында жатты. Ал қазір ол солтүстік-батысқа қарай 90 шақырымға дейін тартылып кеткен.
