То,что сказку как правило пишет 1 автор.А легенда это что-то таинственное,которое придумало несколько людей
Майго лепшага сябра клічуць Аляксей. Мы з ім разам займаемся футболам. Ён старэйшы за мяне на год. Але выглядае Лёша яшчэ старэйшым, таму што ён вельмі высокі. Ён вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. Акрамя таго, Лёша ходзіць у трэнажорную залу, таму ён даволі мускулісты. Ён вельмі моцны, і ў яго вялікія далоні з заўсёды акуратна абрэзанымі і чыстымі пазногцямі.
Лёша не прыгажун, але даволі сімпатычны. У яго твар з шырокімі скуламі, высокі лоб, які затуляе чуб. Вочы ў Лёшы карыя, шакаладнага колеру. Валасы ў яго цёмна-русыя, прамыя, кароткія. Валасы Лёша не ўкладвае, яны заўсёды ляжаць на яго галаве ў творчым беспарадку.
Лёша ўмее стыльна апранацца. Яго адзенне заўсёды адпавядае сітуацыі. Ён аднолькава добра ўмее выглядаць і ў касцюме, і ў джынсах. Ён вельмi акуратны і заўсёды пахне дарагім адэкалонам.
Ён вясёлы і прыязны, да ўсіх адносіцца добразычліва. З яго твару не сходзіць усмешка.
Дзякуючы сваёй сімпатычнай знешнасці і абаянню Лёша падабаецца людзям. Думаю, калі б вы з ім пазнаёміліся, ён бы і вам спадабаўся.
<span>1) Выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.
2) Моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.
3) Седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.
4) Дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.
5) Цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .
6) Ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.
7) Даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.
8) Недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.</span>
У слове <em>загад</em> корань <em>гад</em>
Зайка-з,сайка-с---------------------------------
