1) Мама прачытала маленькаму(м.р., -аму) сыну цикавую книжку. 2) Валя даравала вернаму(м.р.,-аму) сябру крыу́ду 3)Бабуля падзякавала любимаму(м.р.,-аму) у́нуку за дапамогу. 4) Птушки радавалися вясенняму(н.р.,-яму) солнцу. 5) Алёнка расказала малодшаму брату незвычайную(ж.р.,-ую)гисторыю. 6)Дзеци вельми у́зрадавалися дарагому(м.р.,-ому) госцю.
Ходз-корень
яць-суффикс(наверное)
нулевое окончание
Майго лепшага сябра клічуць Аляксей. Мы з ім разам займаемся футболам. Ён старэйшы за мяне на год. Але выглядае Лёша яшчэ старэйшым, таму што ён вельмі высокі. Ён вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. Акрамя таго, Лёша ходзіць у трэнажорную залу, таму ён даволі мускулісты. Ён вельмі моцны, і ў яго вялікія далоні з заўсёды акуратна абрэзанымі і чыстымі пазногцямі.
Лёша не прыгажун, але даволі сімпатычны. У яго твар з шырокімі скуламі, высокі лоб, які затуляе чуб. Вочы ў Лёшы карыя, шакаладнага колеру. Валасы ў яго цёмна-русыя, прамыя, кароткія. Валасы Лёша не ўкладвае, яны заўсёды ляжаць на яго галаве ў творчым беспарадку.
Лёша ўмее стыльна апранацца. Яго адзенне заўсёды адпавядае сітуацыі. Ён аднолькава добра ўмее выглядаць і ў касцюме, і ў джынсах. Ён вельмi акуратны і заўсёды пахне дарагім адэкалонам.
Ён вясёлы і прыязны, да ўсіх адносіцца добразычліва. З яго твару не сходзіць усмешка.
Дзякуючы сваёй сімпатычнай знешнасці і абаянню Лёша падабаецца людзям. Думаю, калі б вы з ім пазнаёміліся, ён бы і вам спадабаўся.
Прывітанне, давай пазнаёмімся.
- Прывітанне, мяне завуць Каця Мне 16 гадоў. А Вам?
- можаце называць мяне на «ты». Мяне клічуць Лена і мне 15 гадоў.
- Вельмі прыемна! Я з Мінска А адкуль ты?
- Я таксама з МІНСКА Чым ты займаешся? Ты студэнт?
- Не, я пакуль хаджу ў школу. А ты?
- Я таксама. Ты любіш сваю школу?
- Само сабой! Мой любімы прадмет - беларуская
- Я таксама люблю беларускі! У нас шмат агульнага!
- Можаш даць мне свой тэлефон?
- Чаму б і не
Нурсултан Абищевич Назарбаев