На <u>спіне</u><u>прапелер</u> маю,
Быццам <u>Карлсан</u> я лятаю.
І нястомны <u>працаўнік</u>
<span><u>Сейбіт</u>, <u>кран</u> і <u>вартаўнік</u>.</span>
Маладыя(В.ск.,мн.л.)грыбы;
малюсенькія(В.ск.,мн.л.)грыбкі;
сухія бярозавыя(В.ск.,мн.л.)лісцікі.
<span>У паэме Янкі
Купалы “Магіла льва” два галоўныя героі – Наталька і Машэка. Машэка – асілак,
які з маленства быў мацнейшым за сталых людзей. Ён вырас волатам незвычайнай
моцы і незвычайнага росту. Сілу сваю ён укладаў у працу і быў мірным і добрым хлопцам.
Да той пары, пакуль Наталька не здрадзіла яму, выбраўшы за мужа замест Машэкі
багатага пана. З той пары Машэка пераўтварыўся ў пачвару. Ён сышоў у пушчу і
стаў страшэнным злодзеям, забойцай, страшыў усіх навокал і не шкадаваў нікога. Самотны,
пакрыўджаны, бязлітасны – такім паказвае нам Купала Машэку. Асілак, які павінен
быць накіраваць сваю сілу дзеля
дабрабыту простага люду пераўтвараецца ў ворага. </span>
<span>
</span>
Вобраз Наталькі ў
паэме можна назваць супярэчлівым. Спачатку яна быццам кахае Машэку і збіраецца
выйсці за яго замуж. Але калі той з’язджае на працу, каб зарабіць грошай на
вяселле, яна сустрэла багатага паніча і кінула Машэку. Такая дзявочая здрада і
абудзіла пачвару ў Машэку. Але, паводле Купалы, Наталька ў гэтай здрадзе не была
вінная: яе падманам і панскімі заляцаннямі прымусілі адмовіцца ад каханага
Машэкі. У выніку, дзяўчына не стрывала. Калі яны з Машэкам сустрэліся ў лесе,
той быў вельмі шчаслівы. Але Наталька схапіла нож і ў адначассе зарэзала
Машэку, які столькі зла спрычыніў людзям навокал.
<span>
</span>
<span>Рамантычная
гісторыя кахання Наталькі і Машэкі апынулася крывавай драмай. У вобразах
Наталькі і Машэкі Купала паказаў нам народныя характары і папярэдзіў, да якой
бяды можа давесці крыўда. </span>
Василь Дзяцел адзин з галоуных герояу Рамана. Малазямельник, бязбацькавич, ён хоча стаць гаспадарам, працаваць з цямна и да цямна, высильвацца, абы только стаць гаспадаром, цешыцца сакавитай зялёнай рунню, затым - туга налитыми каласами, каб пасля зжаць, абмалациць их и убачыць спечаны пульхны бохан хлеба на стала. У яго ёсць жаданне працаваць. Але спачатку няма зямли. И таму ён адважваецца начат на беззаконны акт - арэ Карчову зямлю ля цагельни. Думка яго наконт падобнага учынку цвярозая и простая: чаму тыя багацеи могуць мець вялизны пляц зямли, а ён, бядняк, не можа. Прага зямли ператварылася у хцивасць, у жаданне любыми спосабами яе займаць, начат цаной здрады каханай. Зямля и багацце - у гэтым Василь бачыу сваё шчасце.
Белору́сский язы́к (белор. беларуская мова) — один из трёх восточнославянских языков, национальный язык белорусов, распространён в основном в Белоруссии. Государственный язык Республики Беларусь (наравне с русским). Общее число владеющих — примерно 7 миллионов человек[3]. Имеет два варианта языковой нормы: официальная орфография и тарашкевица (классическое правописание)
