(у чым) у рац. (месны склон)
Правапіс канчаткаў назоўнікаў у беларускай мове залежыць ад скланення назоўніка і тыпу яго асновы.
рака - назоўнік першага скланення (жаночы род, канчатак -а)
аснова заканчваецца на к, якое пры скланенні пераходзіць у ц
У такіх назоўніках у месным склоне можа пісацца канчатак Э (калі канчатак націскны) або Ы (калі канчатак ненаціскны).
У нашым выпадку націск падае на канчатак, таму пішацца Э.
У рац<u>э</u> многа рыбы.
Але каб было "У рэчцы многа рыбы", то пісалася б Ы, бо канчатак не пад націскам.
Чалавек без Радзімы, што салавей без песні.
Толькі таму пашана будзе, хто Радзіму не на словах любіць.
Родная зямля мякчэй чужой пярыны.
Янка Брыль "<span>Золак, убачаны здалёк"
1. </span><span>За палянай, дзе пачынаецца белая грэчка, стаяць яшчэ чатыры такія красуні, таксама ў шчодрай духмянасці і неабсяжным гудзе.
2. </span><span>Калі мы ўвайшлі, яна перастала шыць і павярнулася на зэдліку да нас.</span>
Літары не бываюць ні цвёрдымі, ні мяккімі. Яны толькі абазначаюць гукі, якія могуць быць цвёрдымі і мяккімі.
літары, якія абазначаюць цвёрдыя зычныя гукі: <u>р</u>абіць, <u>бл</u>акі<u>тн</u>ы, <u>р</u>азві<u>т</u>анне, сіні, <u>Б</u>а<u>р</u>сі<u>к</u>, <u>с</u>уседзі, <u>к</u>вяці<u>ст</u>ы, <u>п</u>але<u>т</u>а<u>к</u>, <u>с</u>уні<u>ц</u>а
літары, якія абазначаюць мяккія зычныя: <span>ра<u>б</u>і<u>ц</u>ь, бла<u>к</u>ітны, ра<u>зв</u>іта<u>нн</u>е, <u>с</u>і<u>н</u>і, Бар<u>с</u>ік, су<u>с</u>е<u>дз</u>і, к<u>в</u>я<u>ц</u>істы, па<u>л</u>етак, су<u>н</u>іца</span>