1. Мова, пранесеная народам праз стагоддзи, захавала у сабе яго памяць, шматвяковы гистарычны вопыт, асалбивасци светауспрымання.
2. Беларусы павинны зберагчы сваю мову, названную Адамам Мицкевичам "самай гарманичнай и з усих славянских моу найменш змененай .. цудоуна распрацаванай", и перадаць нашчадкам.
3. Страциушы мову, народ перастае иснаваць як асобная, адметная супольнасць.
4. Мова жыве, развиваючыся и шлифуючыся, и узбагачае сваих носьбитау, якия разам з ёй спасцигаюць свет.
5. захоуваючы мову, беражлива ставячыся да яе, мы аддаём данину паваги продкам, якия збирали гэты неацэнны скарб.
6. Нияки сродак, акрамя мовы, не можа забяспечыць функцыянаванне грамадства як адзинага цэласнага арганизма.
1) адрасы
2) падмеценая падлога
3) Цішыня
4) яблыневы сад
5) мастацкі стыль.( аўтар перадае свае думкі, пачуцці, малюючы жывую карціну рэчаіснасці)
Колькi галосных у слове, столькi i складоу. Напрыклад: фар-ба (2 галосныя лiтары - 2 склады)
1) пол<u>е</u>, пал<u>ямі</u>, на пол<u>і</u>, за пол<u>ем</u>
2) вясёл<u>ыя</u>, вясёл<u>ая</u>, вясёл<u>ы</u>, вясёл<u>ае</u>
3) бяг<u>у</u>, бяж<u>ым</u>, бяж<u>ыш</u>, бяг<u>уць</u>
4) бераг <u>(нулявы канчатак)</u>, на бераз<u>е</u>, па бераг<u>ах</u>, каля бераг<u>а</u>