<span><span>Помнік Максіму Багдановічу, усталяваны ў скверы
перад тэатрам оперы і балета, недалёка ад месца, у якім нарадзіўся і
жыў паэт. Ён адкрыты дванаццатага снежня тысяча дзевяцьсот восемдзесят
першага года, у дзень дзевяностагоддзя дня нараджэння Багдановіча.
Бронзавая статуя паэта, вышынёй больш за чатыры з паловай метраў,
усталяваная на вузкім, каля паўметра, пастаменце з чырвонага граніту.
Паэт адлюстраваны са скрыжаванымі на грудзях рукамі. У правай руцэ букет
васількоў - кветак, апетых у яго паэзіі. У ракурсе фігуры, задуменни,
скіраваным поглядзе, выражаны душэўны парыў, сыноўняя любоў да роднай
беларускай зямлі. Помнік удала звязаны з навакольным ландшафтам,
арганічна ўвайшоў у ансамбль вуліцы Янкі Купалы, на якую ён арыентаваны.</span></span>
Маладыя гады,
Маладыя жаданні!
Ні жуды, ні нуды,
Толькі шчасьце каханьня!
Помніш толькі красу,
Мілы тварык дзявочы,
Залатую касу,
Сіняватыя вочы!
Цёмны сад-вінаград,
Цьвет бяленькі вішнёвы, —
І агністы пагляд,
І гарачыя словы!
Будзь жа, век малады,
Поўны сьветлымі днямі!
Пралятайце, гады,
Залатымі агнямі!
[дзейач']
мягкий
Вот раз спросили так и на .......
Я вучуся ў адной са школ Харкава. Яна знаходзіцца на ўскраіне горада, і таму з вокнаў бачны невялікі лес. Вакол школы растуць вялікія старыя клёны. Кожны раз, калі надыходзіць восень, дарога ў школу засыпаная вялікімі яркімі лісцем.
Дрэнна - дрэнны (суфiксальны)
*Образовался при помощи суффикса -а-*