Доля - НЯдоля, шчасце - НЯшчасце, здатны - НЯздатны, апетытны - НЕапетытны, выйсці - ПРЫйсці, дасыпать - АДсыпаць, прынесці - Унесці, радасны - НЯрадасны, моцны - НЯмоцны, дзейнасны - НЯдзейнасны, тэрміновы - НЕтэрміновы, цікавы - НЕцікавы.
Пришла весна! Коля и Маша идут гулять в лес. За ними бежит собака Шарик.
В лесу поют птицы . Стучит пёстрый дятел по дереву. Белка прыгнула на ёлку. Вышли дети на полянку. А там душистые былые лындыши. Переведи на белоруский этот текст.
Кали я прачнулася, я убачыла, што на вулицы выпау снег. Маи сябры ужо лепяць снегавика и чакаюць мяне, каб я дапамагла им. Я хутка адзелася и збиралася пайсци да их.Тады я пачула ад матули, што хутка прыйдзе Новы Год и мы развиваем з маей сям'ей павинны рыхтавацца да свята. Мне стала сумна, што я не смагу пайсци гулять з маими сяброуками, Але я ведала, што Тата Амаль скора прынясе ёлку.Так и здарылася, хутка, раницай мы упрыгожыли ёлку и стали рыхтавацца да вечара, да зустрачы Новага Года. Мы пакликали нашых сяброу да нашага дома и стали весялицца разам з ими. Вадзили карагоды и срывали песни. Восьмой так я сустракала Новы год!
Асабліва прыгожы і сумны беларуская лес у раннія восеньскія дні. На залатым фоне жоўтай лістоты вылучаюцца яркія плямы размаляваных клёнаў, асін. Павольна кружачыся ў паветры, падаюць з бяроз пажоўклыя лёгкія лісце. Ад дрэва да дрэва працягнуты тонкія серабрыстыя ніткі ліпкай павуціння. Ціха ў восеньскім лесе. Шамаціць пад нагамі апалае сухая лістота. Сее – дзе чырванее капялюшык позняга подосиновика. Тонка просвистит рабчык, прокличут высока ў небе лятуць вушаком жураўлі. Што – то сумнае, развітальнае чуецца і бачыцца ў восеньскім лесе. Чысты і празрысты восенню паветра, празрыстая вада ў лясных ручаях. Бачны кожны каменьчык на дне. Яшчэ цвітуць познія восеньскія кветкі. Рыхтуюцца да адлёту пявучыя птушкі. Не – не – затрашчыць ў лесе дрозд, застучит на сухім дрэве працаўнік дзяцел. Яшчэ зялёны, губляючы саспелыя жалуды, стаіць на краі лесу стары магутны дуб. Але ўжо агаліліся вяршыні бяроз. На цёмным фоне суцэльнага яловага лесу выразна бачныя яркія фарбы клёнаў і асін. Ужо абляцелі, плаваюць на вадзе лёгкія пажоўклыя лісце іў. Добра ў восеньскім квяцістым лесе, доўга не хочацца сыходзіць з яго, развітвацца з залатымі восеньскімі днямі
