678-шэсцьсот семдзесят восем
Н. Шэсцьсот семдзесят восем
Р. Шасцісот сямідзесяці васьмі
Д. Шасцістам сямідзесяці васьмі
В. Шэсцьсот семдзесят восем
Т. Шасцюстамі сямюдзесяццю васьмю
М. (Аб) шасцістах сямідзесяці васьмі
Я на листике написала, посмотрите
Лiстапад абтрасае з дрэу i лiстоту. Стаяць бязветраныя ,цiхiя днi. Неба зрэдку усмiхнецца пяшчотнай ,жауцiзной зары i тут жа патухне.
<span>1) Выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.
2) Моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.
3) Седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.
4) Дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.
5) Цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .
6) Ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.
7) Даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.
8) Недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.</span>