Асабліва ў лесе зараз. Гэта восень: жоўтае
лісце, залатыя сцежкі, толькі
дзе-нідзе праглядаюць яшчэ па-летняму зялёныя ялінкі і сосны.
<span>
Асабліва самотна ў такі час у лесе — быццам ніводнай жывой душы навокал няма. Але лес жыве. І аб гэтым сведчаць
шматлікія сляды, пакінутыя яго жыхарамі на пажоўклым лісці. Калі пашанцуе, то ў асеннім лесе можна пачуць
і сапраўдную звонкую песенку. Гэта крыжадзюб — адзіная птушка нашых лясоў, якая выседжвае
птушанят нават да самых моцных маразоў. Заліваецца каля свайго гнязда, якое
надзейна схавана ў самай гушчыні яловых лапак.</span><span>
Але восень ёсць восень. Вельмі цяжка даводзіцца ў гэтую пару
працавітым лясным жыхарам. Раскопваюць капытамі лісце і гразь у пошуках апошняй травы алені і казулі, ціснуцца да жытла
чалавека, чакаючы надыходзячых маразоў, сінічкі і снегіры. Кожны
прыстасоўваецца, як можа.</span><span>
Дрэмле ў цішы дня лісцёвы лес. Шырока раскінулі цёмна-зялёнае
вецце магутныя дубы, цягнуцца ў вышыню стройныя хвоі, нібы праз дробную сетку
прапускае сонечнае святло ясень. Воддаль бялее гонкімі стваламі чарада бяроз, а
крыху правей распрасцёрся стромкі і роўны сасновы бор. Паветра насычана мядовым
пахам ліпы і смалы, расплаўленай сонцам на хвоях.
У лесе лістапад. Стракатыя дрэвы з хмызнякамі паволі
скідваюць долу свой дарагі асенні ўбор.
<span>Хораша ў гэты час прысесці дзе-небудзь на сухі пянёк або
бураломіну і паназіраць за гэтай прывабнай урачыстасцю ў прыродзе.</span></span>
1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата,<span> на якую ён бывае несправядліва асуджаны.
</span>2) <span>Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
</span>3) <span>Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
</span>4) <span>У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
</span><span>5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. </span>
Трэцце слова ў радку- ваду.
Аднакаранёвыя словы: Зор-кі, зор-нае; мал-ому, мал-енькіх; чарп-ак, чэрп-аем (чаргаванне, таму што змяняецца націск); мядзведз-іцу, мядзведз-янят.
В твоей комнате царит непарадак.
1) Бярозка — бяроза;
2) ціха — цішыня;
3) бягу — бег.
