”Жылі сілай, а розум забывалі. Знішчалі "учора", таму не мелі права на "заўтра"„
1. Колькi частак у творы?
а) 2; б) 5; в)8;
2. Хто галоуны персанаж твора? Хто такi "губаты"?
а) хлопчык; б) мяздведзь; в) ласяня;
3. Хто у першай часцы гнауся за "губатым"
i яго мацi?
а) лiса; б) воук; в) дзiкi кабан;
4. Колькi дзяцей было у сям'i?
а) 2; б) 3; в) 4;
5. Што здарылася з "губатым" у канцы твора?
а) ён знайшоу сабе другую сям'ю и пайшоу у другi лес; б) ён застауся жыць у сям' людзей; в) яго забiлi паляунiчыя са стрэльбы
Багацце, мілагучнасць і веліч беларускай мовы - прадмет захаплення многіх айчынных класікаў. Тым больш дзіўна, што нашы сучаснікі недаацэньваюць яго ролю, замусоривая сваю прамову англицизмами, жарганізмаў, прастамоўныя выразы, навамодным інтэрнэт-слэнгам і зняважлівых словамі. Калі б кожны задумаўся, якую каштоўнасць уяўляе сабой беларускую мову й якімі велізарнымі магчымасцямі для выражэння думак ён валодае, то імкнуўся б спазнаць яго яшчэ глыбей і пагардзіў б іншымі сродкамі. У чым жа сакрэт рускай мовы і чаму я яго так люблю? Паспрабую растлумачыць з дапамогай важкіх аргументаў і навочных прыкладаў.
<span>Багацце беларускай мовы - не ў колькасці лексічных адзінак, зафіксаваных ў слоўніку, а ў яго гнуткасці, якая не мае межаў. Так, напрыклад, лічыцца, што больш за ўсё слоў змяшчаецца ў англійскай мове - каля мільёна на сённяшні дзень. У «Слоўніку сучаснай беларускай літаратурнай мовы» - толькі 131000. Але пры гэтым не ўлічваецца унікальная асаблівасць нашай мове: калі прыняць да ўвагі ўсе магчымыя словаформы, то колькасць лексічных адзінак у рускай мове перавысіць 1,5 мільёна.
Трэба шанаваць родную мову!</span>
всё легко просто поставь слова в скобках в Творительный падеж и запиши эти предложение у каких сменил форму
В городе Бельске исправник собирается привести в исполнение указ о том, что цыгане должны застрелить своих медведей после 5 лет отсрочки. Весь город собирается на зрелище. Цыгане пытаются подкупить «высокоблагородие», но отменить указ не в его силах — всё, чем смог помочь исправник, это советом продать жир и шкуры убитых зверей аптекарю (жена брата казначея Ольга Павловна уже договорилась с аптекарем о покупке чудодейственной мази для «рощения волос»), мясо же приобрел купец Рогачев.
На следующий день начинается казнь медведей. Дети и женщины наблюдают за этим из шатров. Первым перед публикой появился старый Иван с самым большим и старым медведем. Он попрощался с Потапом, но рука не поднялась на товарища — его внуку пришлось выстрелить медведю в ухо. Один из косолапых сорвался, и его долго ловили по городу, убили уже поздно вечером в кустах у реки.
<span>После этого цыгане занялись обычным промыслом — воровством коней. Ольга Павловна по-прежнему прикрывает поредевшие волосы шиньоном — медвежья помада не помогла.</span>
