Тут рассказуносят по
России початак поэтому он так и называется
Ответ:
Верш апавядае аб тым, як можна любиць сваю родную мову. Ен пабуджае нас да таго, што любиць мову дабрэй за усе циха, па-свойму.
Аутар параунае родую мову з маленькай крыничкай, и гаворыць, што крыница не хвалицца, што грымотрей за прыбой, яки, хутчэй за усе, параунауся з чужой мовай.
Сам паэт у самым пачатку папярэджвае, што не будзе хвалицца сваей мовай перад иншыми
Ильдзина,дзверы,цьмянасць,узмор..е пишацца праз апостраф
1) Яна ўвайшла порстка, паружавелая, свежая. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо ад азначаемага слова ЯНА іх аддзяляюць іншыя члены сказа + азначаемае слова з'яўляецца займеннікам)
2) Мала хто з іх тады, маладых, вясёлых, застаўся жыць у гэтым доме. (тое самае, што і ў першым)
3) Голас маці, лагодны і клапатлівы, даляцеў аднекуль здалёк з пакінутай зямлі. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо яны стаяць пасля азначаемага слова і маюць падкрэсленую сэнсавую нагрузку)
Гэта быу самы светлы успамiн у маiм жыццi.