- Добры дзень.
- Добры дзень.
- Гэта школа танцау?
- Так.
- Сёння вы працуеце?
- Не.
- А заутра ?
- Канечне.
- Я магу записацца да вас?
- Магчыма.
- Кали мне прыходзиць?
- Можыце заутра?
- Верагодна да.
- Дзякуйце.
- Да пабачэння.
- Да пабачэння.
Націск — выдзяленне аднаго са складоў слова з дапамогай гукавых сродкаў — вышыні, пра-цягласці. У выніку слова набывае адметнае фа-нетычнае аблічча. Ярка гэта выяўляюць прыкла-ды, калі еловы адрознівае толькі націск: марыць (аб ежы) — марыць (голадам). Націск адыгрывае важную ролю ў стварэнні агуль-нага рытмічнага малюнка маўлення, які розны ў розных мовах. Нават маленькую фразу У адрозненне ад моў, дзе націск «прымацаваны» да пэўнага склада у беларускай мове слоўны націск разнамесны (ці свабодны), г. зн. ён можа быць на першым ці другім, трэцім і г. д. складзе: гдрад, жыццё, дарог'і, замацаваны. Гэтая асаблівасць націску дазва-ляе адрозніваць розныя словы (або формы аднаго і таго ж слова), якія складаюцца з аднолькавых гукаў: каса — каса, атлас — атлас, памяць — памяць, сў-шыць — сушыць, травы — травы.
Грустно, печально, жалко. Вот вроде-бы так.
Маленькая малютка. Сильный малый. Указывает ошибками. Долбит дерево
Апавядальны, распавядаць, апавядальнік