Лясник, лесу
неба, нябесным
вячэрним, вечар
кветки, квяцисты
пялёстках, пялёстки
пасвятлела, светлым
стыли тэкста :гутарковы(размоуны),мастацки,навуковы,афицыйны(афицыйна-дзелавы),нпублицыстычны тыпы :апавяданне,аписанне,разважанне
Чатыры нагі, а не звер. Ёсць пер'е, ды не птушка? (Ложак)
Два брушка, чатыры вушка. (Падушка).
Два блізнюка – два браціка верхам на нос садзяцца.(Акуляры).
Чатыры нагі мае, а хадзіць не можа.(Стол).
Два браты праз дарогу жывуць, а адзін аднаго не бачаць.(Вочы).
Сотня зубоў, а нікога не есць.(Грабянец)
<span>Гэта вельмі эмацыйны аповяд , якой захоплівае адносіны бацькоў з дзецьмі. Аповяд
прымушае нас задумацца аб тым , як нельга абыходзіцца з бацькамі , што
яны значаць для нас і якую боль мы можам ім прычыніць сваімі паводзінамі
. На самай справе ён мяне здзівіў сваёй фіналлю , так як яна , на маю думку , і з'яўляецца кульмінацыяй . Сваімі паводзінамі Лаўрукі нанёс маме велізарную душэўную рану , якую ні чым нельга вылечыць . Нават
калі аднойчы ён успомніць аб сваёй маме , яму будзе сорамна не столькі
за свае паводзіны , колькі за сам факт , што Тэкля яго мама . Ён сваімі паводзінамі прымушае нас задумацца аб нашым паводзінах перад бацькамі. Хутчэй за ўсё гэта і ёсць, тое, што мяне не столькі здз</span>івіла , колькі прымусіла задумацца ...
Хан Бату ў казцы Ўладзіміра Караткевіча «Лебядзіны
скіт» — злы, мудры , ваяўнічы,
жорсткі ,
сваянраўны,
бессардэчны, ганарлівы,
карысны і,
бясчэсны. Ён пapaўнoўвae нapoд
рускай зямлі ca cтaткaм, y якiм кoжны, як жывёлa, дyмae тoлькi пра тое, каб з’есці
іншага, пакуль не з’елі яго. Ён здзeклiвa выкaзвaeццa пpa пaлoнныx, якiя xyткa
зaбyдyць cвaю мoвy i cвaю зямлю. Гэта гаворыць пра яго як пра чалавека,
упэўненага ў сабе, ганарлівага і чэрствага — ён атрымлівае асалоду ад
сапраўднага моманту, адчувае сябе пераможцам і не думае пра будучыню.
