Відповідь:
Супярэчлiвасць характару Тулягi у камедыi Кандрата Крапiвы "Хто смяецца апошнiм".
У камедыi Кандрат Крапiва (К. К. ) ставiць i вырашае праблему духоунага выпрамлення i аднаулення чалавека ва умовах сацыяльнага грамадства на вобразе Тулягi. Драматург паказвае, што Туляга -- чалавек крыштальнай сумленнасцi, але вялiкi баязлiвец. Калi Гарлахвацкi перыядычна запалохваючы i шантажыруючы, спрабуе схiлiць на несумленны шлях Тулягу, ен адважваецца зауважыць нахабнiку, што пiсаць навуковую працу для iншых -- учынак несумленны, дрэнны. I няхай сабе пярэчанне Тулягi вельмi нясмелае, але сам факт, што да смерцi запалоханны чалавек усе ж адважваецца на гэта, з'яуляецца сведчаннем яго высакароднасцi, маральнай чысцiнi. Бессаромнасць Гарлахвацкага вельмi узрушыла i абурыла Тулягу, але ен пакуль што не адважваецца каму-небудзь расказаць усе, бо не упэунены у сваей праваце. К. знарок ставiць Тулягу у недарэчныя, смешныя сiтуацыi, каб найбольш моцна ударыць па баязлiвасцi Тулягi. Туляга лiчыць свае становiшча трагiчным, з якога няма выйсця, i трацiць спакой i сон. Гэта усе можна прасачыць у сцене, дзе Туляга з рознымi агаворкамi расказвае Левановiчу пра усе сваi няшчасцi. Адчуушы сяброускую падтрымку Веры, Чарнавуса i iншых супрацоунiкау iнсцiтута, Туляга пачынае разумець безпадстаунасць свайго страху. Ен узяуся пiсаць для Гарлахвацкага працу пад выглядам таго бездапаможнага запалоханага Тулягi, якiм дырэктар яго бачыу. Але пры гэтым думае: "Цяпер жа я табе напiшу навуковую працу! Насмяяуся ты з мяне, абняславiу перад людзьмi, пасмяюся ж i я з табе". У яго нараджаецца вялiкi гнеу да праудзiсвета, нахабнiка i кар'ерыста, рашучасць абавязкова яго выкрыць, адпомсцiць за тое зняважанне, крыуду, якiя цярпеу Туляга ад дырэктара. У канцы п'есы адбываецца духоунае аднауленне i перараджэнне Тулягi, яго радасць, гордасць ад здзейсненага i поунае выкрыцце невуцтва Гарлахвацкага. Туляга канчаткова пераадольвае сваю безгрунтоуную баязлiвасць i становiцца нармальным чалавекам, гатовым змагацца з такiмi людзьмi, як Гарлахвацкi.
Пояснення:
<span>Билибин наверное и Васнецов</span>
Дубровский- это вымышленный персонаж, который мечтал отомстить врагу своего отца. Врага зовут Кирилла Троекуров. Он, желая отомстить отцу Дубровского, отобрал у него имение. Владимир поехал к нему домой в виде француза учителя для Саши, Дефорджа. Позже он влюбляется в дочь Троекурова, Машу. Но отец отдаёт её замуж за старика князя Верейского, а Владимир из-за разбитой любви уезжает восвояси...
Это произведение является одним из лучших произведений Пушкина. В нём говориться о крестьянах и об их расположении на социальной лестнице. Главные вопросы, которые так интересуют читателя, не были разрешены.
Заяц и Лиса
Лиса решила подружиться с Зайцем и пригласила его к себе, Заяц согласился, они стали веселиться, но лиса не утерпела и съела Зайца.
"Мир полон сказочных историй...
И сказочных зверей подчас,
С презрением гордых их законов,
Как наваждение, посещают,
Какие-то желания"
Такое может быть начало у басни.
А закончить можно так:
"А что мораль? Ты сам проверь!
Мораль - сама стучится в двери.
Ты слушай, слушай, да не верь.!
Как-то так)
Больше написать не могу, к сожалению, нет вдохновения(
Лисица и Ворона,басня Крылова,данное предложение из обращения Лисицы к Вороне,когда Лиса хотела выманить у Вороны сыр