Внутреннее украшение юрты
Шли двое путников в степи и заметили одиноко стоявшую юрту,''Что за дом?''-подумали они и преблизились к нему,Один из путников зайдя в юрту ,увидел что там никого нет,И они уставшие в пути решают хоть и нет хозяина заити в дом и отдохнуть,Зайдя в юрту,они удивились
Переступив порог они увидели сундук,Снаружи он был весь железный с красивым узором(ою),А рядом на кровати были собраны одеяла(көрпе- төсектер) разных цветов с красивым узором,На решетке (кереге) юрты висели красивые ковры(түскиіз) и тоже обрамлены узором, А постеленная на пол дорожка придавала дому изящество,Дорожка красного цвета устелена зелеными цветами,
Шкаф для посуды сделан был из деревянных ящиков,На шкафу стояла чистая ,аккуратно сложенная посуда,
<span>Путников так очаровала внутренняя часть юрты они даже забыли свою усталость и чувствовали как будто они находились в музее,Один из путников сказал;''От этого дома можно заметить что тут живут хозяин искусный мастер,а жена у него мастерица ,шьет сама и делает работу очень искусно'</span>
Қыс келді. Әр мезгілдің өзінің ерекшелігі бар. Қыс аппақ қарымен, көк айдын мұзымен сәнді. Күн бірде жылынып, бірде суытып тұр. Көлде мұз қатты. Қыстың таңғы салқын ауасы керемет күйге бөлейді. Қарға күн сәулесі түсіп, көз тоймайтындай жарқырайды. Ағаш жапырақтарынан айрылған, аянышты күйге түскен. Одан самал желдің әсерімен ғажап музыка ойнап тұрғандай дыбыс шығады. Дала – тынық, тып-тыныш. Кешке таман жел күшейіп, боран басталды. Суретші аяз терезеге әсем суретін салды. Осының бәрі көзге ыстық көрінеді.
Источник: https://www.zharar.com/kz/shygarma/page,5,1565-winter.html
© www.ZHARAR.com
Мынау менің құлыным.Құлынымның түсі қара.Құйрығы мен құлағы қоңыр.Тұмсығы ақ.Маған менің құлыным ұнайды.
-ып,- іп,- п
-а,- е,- й
-ғалы,- гелі,- қалы,- келі.
Ұста — шебер, ісмер адам. Түрлі материалдардан тұрмысқа, күнделікті өмірге қажетті заттар, бұйымдар жасаған.Ұстаның негізгі құралдары: көрік, төс, ерітетін ожау, балғалар, көсеу, бұрғы, қашау, егеу, шеге, сым, қалыптар. Ұста қалыпта құю, соғу, шегендеу, қара бағдар қондыру, зер жүргізу, сіркелеу сияқты тәсілдерді қолданған. Қазақстан аумағындағы ұсталық өнер қола дәуірінен бастап кеңінен дамыған. Жасайтын материалына не бұйымына қарай дәстүрлі қазақ қоғамында ұсталар мүйізші, ерші, тоқушы (шыбық тоқушы), ағаш оюшы, сазгер, майдагер, мыскер, балғашы, таспашы, бәдізші, темірші, т.б. болып бөлінген. Көпшілік ұсталар ұсталықтың бірнеше түрін меңгерген. Халық арасындағы мәліметтерге қарағанда ұсталықпен бастапқыда бақсылар айналысқан. “Тәңірдің өзі жіберген іс істеуші адамдар” деп оларға халық аса құрметпен қараған. Темірші ұсталар өз ісіне кірісер алдында мал сойып, қан жағу, сүт шашу сияқты жоралғыларды жасап отырған және рухани тазалыққа мән берген. Ұсталар темірді төске басар кезде “менің қолым емес, Тәңірдің қолы” деп табынған. Мұнда “мен жасағам” деген менмендіктен арылу, сақтану бар. Жаугершілік заманда темірші ұста мен берен ұста өнері батырлықпен бірдей бағаланған. Себебі олар әрбір жауынгерге ең кемі бес қаруын, сауыт-дулығасын, т.б. қажетті заттарын тез арада дайындап беріп отырған. Ерші ұстаның қолынан шыққан ер-тұрмандар бірнеше малға бағаланған. Ұлттық саз аспаптарын жасайтын белгілі сазгер ұсталардың да туындыларын қазақ сал-серілері арнайы алдыртқан, тапсырыс берген. Дәстүрлі қазақ қоғамында ұсталық киелі кәсіп ретінде бағаланған. Ұста дүкенін, көрігін, құрал-саймандарын да киелі санаған. Ұсталық кәсіп ұрпақтан ұрпаққа жалғасып отырады.
