Казирги кезде спорттин коп тури бар.Олардин ишинде менин суйекти спорт турим -муз айдынында сырганау.Сырганаушылар муз айдынына шыкканда,мен керемет ляззат аламын.Осы гажайыпка карап тамсанамын.Жан дунием ашылып,куанады.
Оган улги -Денис Тэн. Ол Сочиде болган олимпиадада кола жулдегери атанды.Енди Денис Тэннин аркасында Казахстан жиырма бесинши орында тур.Мен Денис Тэн ушин мактан тутамын,менин Ол сиякты болгим келеди.
1 Мен бүгін театрға барамын
2Маған театрға баруға ұнайды
3 Біз кеше сыныппен театрға бардық
4 Кеше мен театрға билеттер сатып алдым
Әлемдегі Батыс Карахан қаласында өмір сүрді. Ол анасы қызы Айша-Биби атты қызды жақсы көреді. Бірде қыздың әкесінің батасын алуға үміт артуға болмайды, батыр Карахан ауылға кіріп, сүйіктісін ұстап алып, қашып кетеді. Қыздың әкесі олардың артынан күзетшілерін жіберіп, оларды өлтіруді бұйырды.Ұзақ сүйетіндер, қудалаудан қашып кетеді. Бірнеше күн бойы үзіліссіз жарыс хартиясы қызды Асу өзенінде жүзуді шешті. Бірақ әкесінің күзетшілері оларды күтті. Олар қыздың бас киіміне кигізді - саукеле - кішігірім дала даусы. Қыз қызды жақсы өзен суға алып барып, киінуге кірісті. Ол өзіне сукельді лақтырды. Сол кезде оның лаулаған жыланы зақымданған болатын. Айша-Бибі сана-сезімін жоғалтып, оның өліп жатқаны анық болды. Сонда батыр Карахан оны алып, оны жақын маңдағы молдаға алып келді де, оларға батасын берді. Бірнеше минуттан соң ғана отбасылық бақытқа қол жеткізді. Айша Батырдың қолында қаза тапты. Сол күні және түнде, Карахан оны мәңгіге сүйді.Айша-Бибі қайтыс болған жерде, кейінірек мазар салынған. Оның жанында Карахан өзін өлтіргеннен кейін, сүйікті адамымен бірге болуға мәжбүрледі. Соңғы күндерге дейін ақ киім киген батыр Қарахан Аиша-Бибидің қабірінің жанында тұрып, оны қорғап, Құдайға дұға етіп, кешірім сұрады.Тақуалық пен киелілік үшін адамдар оны қасиетті деп санай бастады. Бұл жерде «Әулие Ата» деп аталды.
Анам маған оқу құралын және мектеп киімін алып берді.
Гүлжан мен Айжан бірге би үйірмесіне барды.
Кітап пен дәптер мектепте жарыста сыйлыққа берілді.
Начинается все с того, что отец говорит сыновьям взять в руки луки и пустить каждому по стреле в разные стороны. Где стрела упадет, там и суждено взять сыну невесту. Этот эпизод кажется современному читателю совсем нелогичной выдумкой. Ведь сегодня мы не верим во всевозможные гадания и знаки судьбы, а в те времена это было для людей образом жизни. Так верили в очень далекие времена, но эта вера сохранялась довольно давно, и древний мотив присутствует в сказочном повествовании.