9 Мая 1945 года наш народ победил фашистов в Великой Отечественной войне. Этот день навсегда вошел в историю нашей страны. Это День Победы! Все очень ждут этого праздника. В Москве на Красной площади идут репетиции праздничного парада. Готовится не только наша страна, но и народы других стран.
<span>Этот день и радостный, и грустный. Многие жители нашего города провожали на войну отцов, мужей, сыновей и не все вернулись домой. На митинге в минуту молчания мы вспоминаем погибших на фронте и ветеранов, умерших в мирное время. Поздравляем живых ветеранов и тружеников тыла. Как приятно смотреть, когда старые солдаты идут все в орденах и медалях. </span>
<span>Мы должны помогать ветеранам и помнить, какой ценой завоёвано наше счастье.</span>
Пасыпа<u>ў</u> мяккі снег,
і раніцай сама
паклікала мяне
на вуліцу (аснова вуліц, канчатак у) зіма.
перш чым пайсці ў зіму,
я восень (аснова восень, канчатак нулявы) абдыму
і ліст пашлю в<u>я</u>сне (аснова вясн, канчатак е) :
" прыходзь, як а<u>д</u>пачнеш"
В слове мядзведзяня корань мядзведз
Так и будет..................
Антон –вясковы хлопец. У дзяцінстве ён дужа хварэў і прастудзіў вушы. Пасля чаго стаў дрэнна чуць на вуха.
Калі Мэры Кэт прыйшла першы раз у клас, Антон коса глядзеў на яе. І чымсці яна стала яму не даспадобы. І у першы дзень знаёмства ён стаў слаць дзяўчыне запіскі з угрозамі.
У зімовы час Эма любіла катацца на каньках. Уся вёска збіралася каб палюбавацца як дзяуччынка цудоўна катаецца. Зайздросціць пачаў Антон Мэры. І вырашыў Антон таксама навучыцца катацца на каньках, ды так каб ён быў лепшы на льду за Мэры.
Усё атрымалася,хлопчык авалодаў канькамі. У канцы апавядання вучні знайшлі прымірэнне і пачалі сябраваць.